"De Brit die al weer een aantal jaren in de Nederlandse hoofdstad resideert besloot All The Rage samen met zijn vaste band, Danny van t Hoff (bass), Rafael Schwiddessen (drumms) en Dusty Ciggaar (gitaar/pedalsteel) a.k.a. The Rhythm Chiefs de IJland studio (vermelding album Island) in te duiken om dit, naar mijn bescheiden mening, bijzonder werkje af te leveren. (...) Siegal bewijst met dit album weer dat zijn stem met dat randje zich meesterlijk leent voor de zelfgepende, dan wel in samenwerking geschreven songs. Zijn hypnotiserende, gruizige (slide) gitaarpartijen worden in alle songs met verve vertegenwoordigd. Opmerkelijk is dat het album o.a. is opgedragen aan wijlen Jim Dickinson, vader van Luther en Cody Dickinson North Mississippi Allstars de mannen waar Siegal The Skinny en Candy Store Kid mee opnam en als band mee optrad onder de naam Ian Siegal & Mississippi Mudbloods". (The Blues Alone).
"Zo wacht je meer dan 10 jaar op een live-album van Ian Siegal en zo brengt hij er 2 uit in 1 jaar tijd. In mei 2014 verscheen nl. al het akoestische solo-live-album "Man & Guitar". En dan rekenen we het in oktober 2014 uitgekomen en live-in-de-studio opgenomen "Picnic Sessions" geeneens mee. Voor het TV-programma Derksen On The Road werd in april 2014 in de North Sea Jazz Club een registratie gemaakt van het optreden dat Siegal gaf met The Rhythm Chiefs (Dusty Ciggaar - gitaar, Danny van t Hoff - bas, Rafael Schwiddessen - drums) als begeleidingsband. Siegal put uit z'n gehele oeuvre en dat van artiesten waar hij een méér dan grote bewondering voor heeft. Siegal was natuurlijk al een geweldenaar - zeker live! - maar het lijkt wel alsof The Chiefs het beste in hem naar boven halen. Het fabelachtige gitaarwerk van Dusty en de retestrakke ritmesectie hebben er voor gezorgd dat Siegal in bloedvorm was. Een samenwerking die vraagt om in stand gehouden te worden." (Bert Vethaak, WrittenInMusic; 4,5 uit 5 sterren)
Dit is geen regulier Ian Siegal-album maar een opname van een zeer ontspannen live-'concert' dat nog het meest doet denken aan een ouderwetse kampvuursessie: een groep bevriende muzikanten die in een kring met louter akoestische gitaren nummer opdiept uit het collectieve geheugen. Het festival tijdens welke deze opname in de zomer van 2013 is gemaakt heeft de gezellige naam The North Mississippi Hill Country Picnic en vindt plaats in Oxford, Massachusetts. De bevriende muzikanten in kwestie zijn in dit geval de gebroeders Luther en Cody Dickinson (North Mississippi Allstars), Alvin Youngblood Hart en Jimbo Mathus. Waar Siegal normaliter bekend staat om z'n 'swamp blues', horen we nu een mengeling van akoestische blues, country en folky getinte rootssongs. De uitstekende 'vibe', vast mede veroorzaakt door rijkelijk vloeiende 'booze', spreekt uit alles.
"Ze hebben elkaar al eerder ontmoet, Ian Siegal, de Brit verkent, na een periode bij het R&B-combo van Lee Sankey, al ruim twee decennia het solopad waarbij bluesy stijlen naadloos versmelten in americana-roots. Siegal’s doorrookte stemtimbre flankeerde al eerder de al even rauwe harmonicascheuten van Johnny Mastro, een labelgenoot op Nugene Records, die met Mama’s Boys rondreist. Siegal keerde onlangs terug naar New Orleans, voor een spontane live-sessie in de Bigtone Studios en dat levert van de stevige boogietonen vanaf "Four On The Floor" door verschroeiende harmonicatonen aangestuurde blues op. Naast opvallende zangpartijen levert Siegal bijdragen op gitaar en percussie. In de al dan niet samen gecomponeerde tracks krijgen de snarenescapades van Smokehouse Brown, evenals bij Mama’s Boys een hoofdrol. Naar verluidt beschouwt Siegal "Easy Tiger" als zijn ‘greasiest’ en meest bluesy studiowerk tot dusver, beter kunnen we het niet formuleren." (Written In Music; 4 uit 5 sterren)
Ian Siegal is sinds jaren een bluesgrootheid in het Verenigd Koninkrijk en Europa, een man gezegend met een geweldige soulstem, geweldige songwriting skills en een zeer intense stage presence. Live-optredens van Ian Siegal zijn rock ‘n’ roll tot op het bot. Op ‘Stone By Stone’ is het Ian Siegal samen met zijn producers Greta Valenti en Robin Davey gelukt die intense sfeer van de liveoptredens bijna perfect te benaderen. ‘Stone By Stone’ is de essentie van Ian Siegal, zijn stem, zijn soul en zijn intense persoonlijkheid, gevat in 11 songs over de zelfkant van het leven, over zoals Siegal het zelf vaak aankondigt “religion or alcohol, or both”. ‘Stone By Stone’ is geen bluesalbum, het is een collectie klassieke songs over hoop, (zelf)reflectie, verdriet en leed en (soms) over vreugde. (Bluestown Music, Tom Wouters, 27-06-2022)|
De opvallende zang van Ian op 'Tell Me There's A Sun' van Lee Sankey Group draagt zwaar bij aan de kwaliteit van dat album. Z'n stem combineert Waitsiaanse rauwheid met smachtende soul. solo bewandelt hij diverse rhythm & blues-verwante paden.
"Na het rijk gearrangeerde "Standing In The Morning" klinkt "Meat & Potatoes" rootsy en basaal. Het buitenbeentje van de Britse blues laat hier een geluid horen, dat dichter tegen zijn verrichtingen op het podium aanschurkt. De composities, waarin een klassieke kennis van zijn muzikale erflaters doorklinkt, zijn gekleurd met geraffineerde details. Funky dan wel vet rockend, maar vooral onderhuids broeierig. Met dank aan potente begeleiders als Johnny Henderson (sappig ronkende Hammond) en snarenwonder Matt Schofield. Alsof Siegals meesterlijke slidespel zelf al niet genoeg is. Grootste troef is Ians machtige zangstrot. Afgeknepen, grommend, kreunend, steunend, brullend. Ergens tussen Dr. John, Van Morrison en Howlin Wolf, of zoals in de poepgeile schuiver "Falling On Down Again" refererend aan de grote soulmannen van Stax. Siegal gaat heel groot worden! Op de DVD (89 minuten) zien we hem voor 10.000 man in de Haagse Statenhal. Hij kwam zag en overwon en bewees z'n grote klasse." (Marcel Haerkens, Oor)
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
