Psychiater Glenn Helberg neemt ons mee in de psychosociale kant van de doorwerking van het koloniale- en slavernijverleden en wat het effect is van de doorwerking van generationeel trauma. Hij verdiepte zich naast de westerse psychiatrie ook in de psychiatrie met betrekking tot niet-westerse culturen; de transculturele psychiatrie. Een vorm van psychiatrie waarin gebroken wordt met het dominante westerse denken en de route naar rust en harmonie (zelfheling) centraal staat.
Glenn Helberg (Willemstad, Curaçao, 1955) is lid van de Raad van Advies van het College voor de Rechten van de Mens.
Na zijn middelbare school verhuisde Helberg van Curaçao naar Nederland om in Utrecht geneeskunde te studeren. Daarna werkte hij kort als huisarts in Curaçao, maar al snel trok zijn interesse in de menselijke geest hem naar de psychiatrie. Hij specialiseerde zich in psychiatrie in Groningen en in kinder- en jeugdpsychiatrie in Utrecht. Toen hij in zijn werk steeds vaker met jongeren met biculturele achtergrond te maken kreeg, besloot hij zich tevens in transculturele psychiatrie te specialiseren.
Volgens Helberg heeft de psychiatrie alles te maken met wat er in de samenleving gebeurt. ‘De sociale psychiatrie is de afvalplek van de samenleving. Daar zien we hoe contexten, beleidsveranderingen, politieke besluiten ervoor zorgen dat mensen in de problemen komen’, aldus Helberg.
