Het leren van de Hebreeuwse taal betekent voor een jonge Duitssprekende overlevende van de holocaust de overgang naar een nieuw leven in Palestina.
In zijn oeuvre verwerkt de Israëlische auteur (1932, Tsjernivtsi-Oekraïne) veel van zijn eigen ervaringen, zoals ghetto, concentratiekamp, vlucht, verblijf in de bossen en bij het Russische leger. Zo ook in dit boek, maar nu uit de periode van direct na de Tweede Wereldoorlog. Erwin, de veertienjarige hoofdpersoon, laat zich meedragen door de vluchtelingenstroom. Letterlijk, want hij is vrijwel continu in een diepe slaap. Eenmaal in Italië in een vluchtelingenkamp wordt hij door leden van de Zionistische beweging voorbereid op het pioniersleven in Palestina, o.m. door het leren van Hebreeuws. In Palestina krijgen de jongens een nieuwe Hebreeuwse naam om duidelijk te maken dat zij een nieuw leven beginnen en de oude ghetto- of vluchtelingenmentaliteit achter zich moeten laten. De rol van de taal voor de migrant staat centraal. Erwin praat in zijn dromen met zijn moeder in het Duits, maar naarmate hij beter Hebreeuws leert, vergeet hij woorden van de taal van zijn jeugd. Gevoelig geschreven neemt deze roman een centrale plaats in het werk van deze veelvuldig bekroonde auteur in. Ondanks eenvoudig woordgebruik in eenvoudige taal is dit boek toch niet zijn meest toegankelijke werk, maar zeker de moeite waard. Kleine druk.
Nederlands | 9789041421494
| Titel | De man die niet ophield met slapen |
| Auteur | Aharon Appelfeld |
| Secundaire auteur | Kees Meiling |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Anthos, cop. 2012 |
| Overige gegevens | 230 p - 23 cm |
| Annotatie | Vert. van: Ha-ish she-lo pasak lishon. - Kinneret, cop. 2009 |
| ISBN | 9789041421494 |
| PPN | 343408945 |
| Thematrefwoord | Palestina ; Joodse migranten |
| Taal | Nederlands |
