Als een meisje op Sardinië in de jaren vijftig van de 20e eeuw geadopteerd wordt door een oude vrouw, weet ze niet dat deze een bijzondere rol vervult bij terminaal zieken in het dorp.
De schrijfster (Sardinië, 1972) debuteerde in 2006 met `Il mondo deve sapere`, maar dit is haar eerste roman die in het Nederlands vertaald is. Het bevat drie hoofdthema's. Een accabadora was een vrouw die een einde maakte aan het leven van een terminale zieke, om deze een verdere lijdensweg te besparen. Dit gebruik kwam voor tot rond 1950 op Sardinië, nog lang een geïsoleerd en arm gebied. Tweede thema is de figlia d'anima (vr.) of figlio d'anima (ml.), een kind uit een arm gezin dat werd geadopteerd (maar niet officieel) door iemand die kinderloos en alleenstaand was. Later moest de geadopteerde zo nodig voor de adopteerder zorgen, ook een oud gebruik op Sardinië. De schrijfster was ooit zelf zo'n figlia d'anima (kind der ziel). Ten slotte wordt de groei tot volwassenheid van de figlia d'anima Maria in het verhaal verweven. De geschiedenis speelt in een klein dorp, waarin nog vele oude gewoonten in zwang zijn. Een knap en prachtig verhaal, ingehouden en lichtvoetig geschreven. Het is vanzelf ook een onnadrukkelijke bijdrage aan het huidige euthanasie-debat. De vertaler heeft uitstekend werk geleverd. Kleine druk.
Nederlands | 9789028425262
| Titel | De laatste moeder |
| Auteur | Michela Murgia |
| Secundaire auteur | Els van der Pluijm |
| Type materiaal | Boek |
| Editie | 2e dr; |
| Uitgave | Amsterdam : Wereldbibliotheek, 2013 |
| Overige gegevens | 159 p - 21 cm |
| Annotatie | Vert. van: Accabadora. - Torino : Einaudi, cop. 2009 - Oorspr. titel: De accabadora. - Cop. 2010 |
| ISBN | 9789028425262 |
| PPN | 352725834 |
| Thematrefwoord | Euthanasie ; Adoptie ; Sardinië; 1951-1960 |
| Taal | Nederlands |
