Studie over collaboratie in kringen van beeldende kunstenaars in de Tweede Wereldoorlog in Nederland.
Tijdens de bezetting werden kunstenaars verplicht zich te melden voor de Kultuurkamer en een anti-joodverklaring te ondertekenen. Daarmee kwamen er opdrachten en de handel bloeide. Kunst was propaganda, maar modernisme was een uitwas, abstractie was ontaard. Na de oorlog gold abstract als bevrijdend en de 'foute' kunstenaars werden gestraft, vaak door de 'goeden' in zuiveringsraden. Tegenover de politieke tweedeling plaatst dit proefschrift de artistieke en sociale waardering, eerst in de geschiedenis en daarna in de herinnering. Zoals de Kultuurkamer geen succes was, mislukte ook de zuivering door de vele verschillen in houding en acceptatie. De overheid stond voor veroordeling of vergeving en kocht kunst van 'fouten' als voorbeeld en ter herdenking. Mede door de rassenleer, bloed- en bodemcultuur wordt het een zeer complexe zaak, die de auteur uiteenzet en samenvat tot een fascinerend relaas met expliciete voorbeelden van collaboratie en verzet bij verenigingen, kunstenaars en museumdirecteuren. In het moeizame herstel blijkt de oorlog nooit verdwenen.
Nederlands | 9789035140615 | 418 pagina's
Titel | Kunstenaars van de kultuurkamer : geschiedenis en herinnering |
Auteur | Claartje Wesselink |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Amsterdam : Prometheus - Bert Bakker, 2014 |
Overige gegevens | 418 pagina's, 8 ongenummerde pagina's foto's - illustraties - 23 cm |
Annotatie | Tevens proefschrift Universiteit van Amsterdam, 2014 - Met literatuuropgave, register |
ISBN | 9789035140615 |
PPN | 363222235 |
Rubriekscode | 706.9 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Beeldende kunstenaars; Collaboratie; Nederland; Wereldoorlog II; Beeldvorming |
PIM Rubriek | Beeldende kunst |
PIM Trefwoord | Beeldende kunstenaars |