Onderzoek naar de veranderende houding ten opzichte van kinderen van ouders die tijdens de Tweede Wereldoorlog aan Duitse zijde stonden.
Ze werden uitgesloten, beschimpt en kampten dien ten gevolge met soms grote psychologische problemen. Niettemin waren de kinderen van collaborateurs in de eerste drie decennia na de bevrijding zo goed als onzichtbaar in het publieke discours over de Tweede Wereldoorlog. Dat veranderde in de jaren zeventig. Psycholoog Bram Enning zoekt in deze wetenschappelijke studie naar de factoren die ten grondslag liggen aan deze ommezwaai. Doordat collaboratie in het laatste kwart van de twintigste eeuw meer en meer in een historisch perspectief werd geplaatst en minder met de bril van zwart en wit, goed en fout werd bekeken, ontstond ruimte voor het verhaal van de kinderen van zogenaamde 'foute' ouders. Langzaam kantelde het beeld: in plaats van als medeschuldigen werden de kinderen als slachtoffers gezien. Het leidde tot de oprichting van organisaties als de Werkgroep Herkenning, een platform dat zich inzet voor familieleden van personen die tussen 1940 en 1945 aan de zijde van de bezetter stonden. Met bronnenopgave, bibliografie, notenapparaat en personenregister.
Nederlands | 9789460037016 | 237 pagina's
Titel | Spreken over fout : hoe kinderen van collaborateurs het zwijgen verbraken, 1975-2000 |
Auteur | Bram Enning |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Amsterdam : Uitgeverij Balans, [2014] |
Overige gegevens | 237 pagina's - 22 cm |
Annotatie | Uitgave binnen 'Erfenissen van collaboratie', een samenwerkingsproject van het NIOD, Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies, de Universiteit van Amsterdam en de Vrije Universiteit Brussel - Met literatuuropgave, register |
ISBN | 9789460037016 |
PPN | 363085122 |
Rubriekscode | 935.3 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Oorlogsslachtoffers; Tweede generatie; Nederland; Wereldoorlog II ; Collaboratie; Nederland; Wereldoorlog II |
PIM Rubriek | Nederland |
PIM Trefwoord | Oorlogs-slachtoffers |