Bloeme Evers-Emden was zeventien toen ze in 1943 vanwege haar joodse achtergrond onderdook. Ze hield zich op vele adressen verborgen, maar werd in 1944 toch door de bezetter gepakt en naar Auschwitz gedeporteerd. Ze overleefde het concentratiekamp en ging na de oorlog psychologie studeren. Evers-Emden schreef in de jaren negentig meerdere studies over kinderen in de onderduik. Dit boek is in zekere zin een vervolg op die serie. Het is een verzameling verhalen die dertig jaar geleden zijn opgetekend uit de mond van acht voormalige joodse onderduiksters, die geregeld bijeenkwamen binnen het verband van de Joodse Vrouwengroep Deborah. De oudste was van 1919, de jongste van 1944. Met elkaar spraken ze over hun ervaringen in de Tweede Wereldoorlog. Hoe hadden ze de scheiding van hun ouders verwerkt? Wat was de invloed van de onderduikperiode op hun naoorlogse leven? Welke angsten hadden ze? De vrouwen spraken over de meest intieme zaken en beloofden elkaar geheimhouding. Daarom zijn de namen van de acht vrouwen in dit boek gefingeerd.
Nederlands | 9789049026141 | 92 pagina's
| Titel | Ik blijf zitten totdat ik geboren ben : acht Joodse vrouwen blikken terug op hun onderduik |
| Auteur | Bloeme Evers-Emden |
| Instelling | /International Center for Western Values, Amsterdam |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | AmsterdamUitgeverij Van Praag, [2015] |
| Overige gegevens | 92 pagina's - 20 cm |
| Annotatie | Uitgave in samenwerking met International Center for Western Values |
| ISBN | 9789049026141 |
| PPN | 392126346 |
| Rubriekscode | 935.4 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Joodse vrouwen; Onderduikers; Nederland; Wereldoorlog II; Verhalen |
| PIM Rubriek | |
| PIM Trefwoord | Onderduikers |