Een oudere vrijgezel hoopt nog een laatste liefde te beleven.
Wim, een rusteloze vrijgezel, is leraar in een kleine stad. Nu hij wat ouder wordt, wil hij nog een laatste liefde beleven. Tot zijn ongeluk wordt hij verliefd op een vrouw die gebonden is aan een alcoholist en profiteur. Terwijl zij hem na een eerste afspraakje wil afwimpelen, raakt hij steeds meer verliefd. Het spel van aantrekking en afstoting moet wel verkeerd aflopen. Dit ongelukkige liefdesverhaal wordt verteld door een vriend van Wim. Door zijn visie krijgt het verhaal een beschouwend perspectief, maar wel spreekt er een buitensporig cultuurpessimisme in de portrettering van het volkse milieu waar de hoofdpersoon mee kennismaakt. De stijl is vrij archaïsch, zowel in woordkeuze als in thematiek. Van Houten (1939) woont al geruime tijd in België. Hij schreef verschillende romans en essays. Het boekje is deel 83 van de Flanor-reeks, een literaire uitgave van de gelijknamige uitgeverij, die zich richt op literair-historische en (auto)biografische teksten in de 'marge' van de letterkunde. Zijn werk wordt gewaardeerd door een trouw, maar klein publiek.
Nederlands | 9789073202917 | 79 pagina's
Titel | Laatste liefde |
Auteur | Boudewijn van Houten |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Nijmegen : Uitgeverij Flanor, 2015 |
Overige gegevens | 79 pagina's - 24 cm |
Annotatie | Colofon: "Deel drieentachtig van de Flanorreeks verscheen in juni 2015. Het werd vervaardigd voor de leden van de kring van literatuurliefhebbers 'Flanor' en voor enkele belangstellende buitenstaanders. De eerste dertig exemplaren werden genummerd." - Met bibliografie |
ISBN | 9789073202917 |
PPN | 393829596 |
Taal | Nederlands |