Dichtbundel.
Met al zijn zintuigen de natuur opsnuiven, het licht zien vallen, als een zwerm koolwitjes boven het wad zweven: dat prefereert de dichter boven hen die 'de weg', het liefst die ten hemel, menen te kennen. Neventhema's zijn: een altijd aanwezig onvervulbaar verlangen, angsten en een ziel die verbitterd is omdat niemand haar echt ziet. Soms duikt ineens de raadselachtige figuur van Marieke Jonkman op, een heteroniem. Zij is geen deknaam of pseudoniem, maar zij schrijft en publiceert zelf de gedichten waarin Ent zijn 'vrouwelijke kant' kwijtkan met allerlei 'down-to-earth'-gevoelens. Marieke dient zich zomaar ineens aan, net als bij de Portugese dichter Pessoa die een ik-figuur-in-z'n-eentje ook geen optie vond. De eeuwige tweespalt is treffend verbeeld in 'De ziel is een mezzosopraan / die gisteren de Hohe Messe zong / en nu appels haalt op het winkelplein'. Het Spinozaanse 'Deus sive natura' krijgt hier gestalte in een taal, mooi van beeld en ritme. Helder, maar door buitentekstuele verwijzingen ook moeilijk.
Nederlands | 9789492190178 | 64 pagina's
| Titel | Hoe het licht valt |
| Auteur | Anton Ent |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | [Groningen] : Uitgeverij Kleine Uil, [2016] |
| Overige gegevens | 64 pagina's - 22 cm |
| ISBN | 9789492190178 |
| PPN | 401004953 |
| Rubriekscode | Nederlands 875 |
| Taal | Nederlands |
| PIM Rubriek |  Gedichten en Versjes |
| PIM Trefwoord | Ent |
