Bloemlezing met hekeldichten van bekende en minder bekende dichters vanaf 1717 tot heden.
Eerste bloemlezing sinds 1938 van Nederlandse hekeldichten. Samengesteld door drie dichters die pleiten voor een herpositionering van het hekeldicht als belangrijk genre binnen de poëzie. Ze (willen) laten zien dat hekelen niet alleen grappig is, maar soms ook serieus en complex. Inherent aan satire? De gedichten zijn van (on)bekende dichters door de jaren heen; met 'Vloekwens aan Cupido' (Van den Burg, 1717) als oudste. Er is gekozen voor themahoofdstukken, zoals 'tegen klein leed' of 'tegen dichter x' en niet voor een ordening op grond van jaartal/dichter. Dit geeft de bundel het karakter van een collage. Waar de samenstellers satire als on-Nederlands te berde brengen, levert Slauerhoff, die met 'In Nederland' niet mag ontbreken, het bewijs: 'In het geniep slechts mag men krenken, maar niet een facie ranslen dat het knalt, alleen omdat die trek mij niet bevalt'. Fraaie bundel vol gekanaliseerde woede voor wie (h)erkenning zoekt. Ontlading voor diegene die zich niét zo bloot zou durven geven. Onderdeel van 'De doos van Passage': een cassette van de uitgever met tien hardcover dichtbundels.
Nederlands | 9789054523031 | 119 pagina's
| Titel | Ik proef iets wat bedorven is : hekeldichten |
| Secundaire auteur | Daniël Dee ; Alexis de Roode ; Benne van der Velde |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Groningen : Uitgeverij Passage, [2016] |
| Overige gegevens | 119 pagina's - 21 cm |
| Annotatie | Met literatuuropgave |
| ISBN | 9789054523031 |
| PPN | 402203836 |
| Rubriekscode | Nederlands 875 |
| Taal | Nederlands |
| PIM Rubriek |  Gedichten en Versjes |
| PIM Trefwoord | Bloemlezingen |
