Eeuwenlang was men bang voor onweer, dat beschouwd werd als de straf van God. Met gebed, hoefijzers, donderstenen en andere afweermiddelen poogde men het gevaar af te wenden. Maar toen onze verlichte voorouders eenmaal de natuurkundige oorzaak van onweer doorkregen en in 1752 de bliksemafleider was uitgevonden, verdween de angst. Daarna begon men zelfs aan het onweer, met al zijn verrassingen en spanningen, esthetische genoegens te beleven. In de Haarlemse Sint-Bavo speelde het orgel onweersfantasieën, in de griezelliteratuur bliksemde het flink en op menig schilderij leidde het onweer tot verheven ervaringen. Waren liefdesvonken in gedichten nog metaforen, in de geneeskunde werden de bliksemschichten nagebootst als onderdeel van een seksuele therapie die lust en wellust moest bevorderen. Dit is in een notendop de cultuurgeschiedenis van Nederland die in het schitterende boek 'Onweer' uit de doeken wordt gedaan. Het was een geniale vondst om het onweer als invalshoek te nemen in een beschrijving van wetenschap, cultuur, mentaliteit en religie in een periode tot en met de Romantiek. Voorzien van illustraties in kleur en zwart-wit, eindnoten, literatuurlijst en register. Een unieke vorm van geschiedschrijving over de ontwikkeling van opvattingen over de schoonheid van onweer.
Nederlands | 9789460044175 | 335 pagina's
| Titel | Onweer : een kleine cultuurgeschiedenis 1752-1830 |
| Auteur | J.W. Buisman |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Nijmegen : Vantilt, [2019] |
| Overige gegevens | 335 pagina's - illustraties - 24 cm |
| Annotatie | Met literatuuropgave, register |
| ISBN | 9789460044175 |
| PPN | 422764485 |
| Rubriekscode | 555.3 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Onweer; Cultuurgeschiedenis; 18e eeuw ; Onweer; Cultuurgeschiedenis; 19e eeuw |
| PIM Rubriek |  Natuur en Milieu |
| PIM Trefwoord | Onweer |
