De teloorgang van het huwelijk van een Belgische douanebeambte in Congo gaat gelijk op met de losmaking van Congo van België in 1960.
Het succes dat David Van Reybrouck met zijn boek 'Congo' had, leidt tot andere uitgaven. Zo stofte uitgeverij Vrijdag de roman 'Ik, blanke kaffer' van Paul Brondeel uit 1970 af en maakte er deze prima en nuttige heruitgave van, met een nawoord van Wout Vlaminck. Samen met Jef Geeraerts bepaalde Brondeel een belangrijk deel van het Belgische beeld van de dekolonisatie van Congo. De roman schetst het leven van douanebeambte Adriaan Cafmayer in Elisabethstad, het tegenwoordige Lubumbashi. Met zijn vrouw Josiane probeert Cafmayer in Congo een bestaan op te bouwen, maar al spoedig blijkt alles niet te passen. De vervreemding slaat toe en de omverwerping van het Belgische bewind voelt als onafwendbaar. Logisch ook: 'een lilliputterstaat die een reuzenland verovert', dat moet wel fout gaan. Brondeel schetst een onthutsend beeld van het leven in Congo tussen 1954 en 1961. De roman zit technisch goed in elkaar en ook het taalgebruik is niet gedateerd. 'Ik, blanke kaffer' was destijds zeer succesvol: er gingen meer dan 30.000 exemplaren over de toonbank. Een interessante roman over de laatste jaren van het Belgisch bewind in Congo. Qua thematiek verwant aan Albert Camus: 'het verhaal van een vervreemding'.
Nederlands | 9789460017377 | 144 pagina's
| Titel | Ik, blanke kaffer : het verhaal van een vervreemding |
| Auteur | Paul Brondeel |
| Secundaire auteur | Wout Vlaeminck |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Antwerpen : Uitgeverij Vrijdag, [2019] |
| Overige gegevens | 144 pagina's - 21 cm |
| Annotatie | Oorspronkelijke uitgave: Antwerpen : Standaard, 1970. - (Standaard literatuur vandaag) |
| ISBN | 9789460017377 |
| PPN | 422435163 |
| Genre | psychologische roman |
| Thematrefwoord | Dekolonisatie ; Congo |
| Taal | Nederlands |
