A
A
A
Persoonlijk relaas van een vrouw die in de jaren zestig ongehuwd zwanger raakte en na de geboorte afstand moest doen van haar zoontje, een gebeurtenis die grote impact had op haar leven, hoe zij met haar inmiddels volwassen zoon werd herenigd en een rechtszaak aanspande tegen de staat wegens schending van mensenrechten.
Vijftig jaar lang zwijgt de schrijfster uit angst veroordeeld te worden, zoals zij in die tijd (jaren zestig) nergens begrip vond voor haar wens haar baby zelf op te voeden. Zij is 22 jaar, in opleiding voor verpleegkundige als zij zwanger wordt. Haar vriend laat haar zitten, haar moeder wil uit schaamte niet helpen, haar vader heeft het nooit geweten. In een tehuis voor ongehuwde moeders bevalt zij van een zoon die meteen bij haar wordt weggehaald. Een trauma voor het leven. Het kind wordt geadopteerd. Een paar jaar later trouwt zij en krijgt nog drie kinderen, het verdriet blijft. Alleen haar man weet ervan. Tot zij in 2016 aan haar oudste dochter vertelt dat er nog een halfbroer is. Haar dochter raadt haar moeder aan op zoek te gaan, een zoektocht die leidt tot hereniging. De auteur neemt een journaliste in de arm en er verschijnt een artikel in een dagblad dat verstrekkende gevolgen heeft. Zij krijgt inzage in haar dossier dat de werkelijkheid geweld blijkt aan te doen. In 2019 spant ze een rechtszaak aan tegen de Staat vanwege schending van mensenrechten. Een goed geschreven persoonlijk verslag, aangrijpend, invoelbaar en onvoorstelbaar.
Nederlands | 9789022592342 | 201 pagina's
| Titel | Een kind krijg je voor het leven : het persoonlijke en waargebeurde verhaal van een afstandsmoeder |
| Auteur | Trudy Scheele-Gertsen |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | AmsterdamBoekerij, [2021] |
| Overige gegevens | 201 pagina's, 16 ongenummerde pagina's platen - foto's - 22 cm |
| ISBN | 9789022592342 |
| PPN | 430439822 |
| Rubriekscode | 323.5 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Afstandsmoeders; Verhalen |
| PIM Rubriek |  Mens en Maatschappij |
| PIM Trefwoord | Adoptie |