The inheritors (2013)/ James Holden

"De dance van Brit James Holden klinkt nooit elektronisch, maar aangenaam organisch. Terwijl hij toch wiskundige is, zelf muziekapparaten in elkaar knutselde en ooit dancetracks maakte als experiment met verschillende soorten software. Opmerkelijk dus hoe op zijn tweede album de dwangmatigheid van het vierkante tempo wordt losgelaten en op nummers als "Rannoch Dawn" heel tribale, steeds verschuivende ritmes voorbij drijven. Geen drie seconden hoor je hetzelfde. Holden weet hoe de spanning op te bouwen, in de sombere en bijna apocalyptische techno van "||: A Circle Inside A Circle Inside :||" waarin geheel tegen de sfeer van het nummer in piepende orgelpijpen en panfluitjes de kop opsteken. Het is die versmelting van analoog bubbelgeluid, of zomaar eens een lekker knallend drumstel, met soms ook nogal postindustrieel scheurende digitale softwaresynths die de muziek van Holden zo bijzonder maakt. Spannend en zoekend. Hedendaagse kunstmuziek. (Robert van Gijssel, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)\n

Aanwezigheid