Het gelijknamige debuut van The Clash uit 1977 bestaat uit pure, onvervalste toorn en razernij, aangewakkerd door een passie voor rock n roll. De agressieve en meedogenloze ritmes, tezamen met primitieve drie-akkoorden rock geven het album een brutale en vitale energie. Deze 'rebels with a cause' waren toen al aan het experimenteren met reggae: luister maar naar hun versie van Junior Mervins "Police & Thieves" en het buitengewone "(White Man) In Hammersmith Palais". Er zijn maar weinig punknummers die deze tijd zo goed weergeven als "White Riot", "Im so bored With The U.S.A." en "Londons Burning"; rock & roll is zelden zo scherp, heilzaam en revolutonair als bij The Clash. Dit debuut is een klassieker.