2 CD's van 5 kwartier elk, chronologisch de carrière van 1970 tot 1992 documenterend. Van elk v.d. 10 albums zijn enkele geremasterde tracks te horen. Op 't debuut (1970) klinkt 't trio nog wat schuchter, maar allengs krijgt de muziek meer power en eigen smoel. Op het 3de album "Tres Hombres" (1973) is een optimale boogiënde bluesrocksound bereikt, met smeuiïge el. gitaarspel als voorname ear catcher. In 1983 ("Eliminator") voegt men synths toe. Vooral "Afterburner" (1985) klinkt daar nu wat gedateerd door.
