Solos, Sessions & Encores (2008)

"Na de dood van Vaughan verscheen een aantal bijzonder sterke, maar vooral overbodige, willekeurig samengestelde compilaties. Ook deze lijkt op het eerste gezicht zoëen: De SRV-man is hier veelal naast of in dienst van derden te horen. Maar dat is nou net het idee achter deze plaat, waarop de veelzijdigheid die de hyperactieve Vaughan naast zijn bluesrockende solowerk aan de dag legde, wordt gedocumenteerd. Of hij nou David Bowies "Lets Dance" van een gouden randje voorziet, ongemeen funky saxofonist A.C. Reed op de hielen zit, met Dick Dale meesurft of potent tegenwicht biedt aan Albert King, B.B. King en Paul Butterfield. Als een kameleon verschiet Vaughan moeiteloos van kleur. Bovendien bevat dit zoveelste postume album van de betreurde gitaarheld zes nooit eerder officieel verschenen liveopnames, waaronder adrenalineverhogende collaboraties met Lonnie Mack, Bonnie Riatt en Albert Collins. Alleen dit is al genoeg reden om tot aanschaf over te gaan." (Marcel Haerkens, Oor)

Aanwezigheid