We Can't Dance (Hybrid SACD + DVD) (1992)

Het feit dat er 6 jaar tussen "Invisible Touch" (1986) en deze opvolger zat kwam vooral door de succesvolle solocarrière van Phil Collins en bleek een slecht voorteken: Hierna zei hij Genesis vaarwel. Slotnummer "Fading Lights" had dus profetische lading. Het album bevat net als z'n 3 voorgangers veel pop, met daarbij net genoeg meer symfonisch materiaal om de oude fans te plezieren. Maar omdat dit album veel langer is dan de eerdere en de percentuele mix wel eender is, blijkt dit een curieus 'voor-elck-wat-wilsch'-album, waar eenieder met slim skipwerk veel van z'n gading kan vinden. Het genoemde "Fading Lights" bevat de langste keyboard-solo uit de Genesis-historie en is symfonischer-dan-symfonisch. Ook "Driving The Last Spike" en "Dreaming While You Sleep" zijn fraaie en doorwrochte symfo-staaltjes. Romantische popfans zwijmelen bij "Hold On My Heart" en "Tell Me Why". Alles is weer in drie geluidsformaten present en de DVD bevat alle clips, interviews, de inhoud van het tourboek en een tourdocumentaire.

Aanwezigheid