Into The Great White Yonder (Special Edition, Incl. Bonus-DVD) (2010)

Het is na een paar tonen al duidelijk dat de Deen niet heeft willen voortgaan op het welluidende dromerige pad van de succesvolle voorganger "The Last Resort". "Into The Great Wide Yonder" klinkt harder, drukker, confronterender. Het gestapelde geluidsbeeld refereert aan "Third" van Portishead en de platen die voormalig Depeche Mode-lid Alan Wilder onder de naam Recoil maakt. Trouwens: ook een invloed van late Depeche Mode valt hier en daar waar te nemen. Duidelijk is, dat Trentemøller ambities koestert en dat sommigen dit op het eerste gehoor wat fragmentarisch aandoende album als 'pretentieus' zullen afdoen. Opvallend is het flinke zanggehalte; een overeenkomst met bijv. Pole of Luke Slater: doorbreken met baanbrekend instrumentaal werk, maar blijkbaar tóch graag liever vocaal te werk gaan.

Aanwezigheid