The Aerosol Grey Machine (1969)

We kennen Van Der Graaf Generator als baanbrekende cultband uit de jaren '70, maar het kostte aanvankelijk veel moeite de groep überhaupt levend te houden. Niet zozeer door interne strubbelingen, eerder door een combinatie van slechte contracten en gebrek aan geld. De in 1967 opgerichte band ging voor het eerst nauwelijks twee jaar later ter ziele. En zo zette bandleider/songschrijver Peter Hammill zich aan het realiseren van zijn solodebuut. Om contractuele redenen werd het toch een VDGG-album - dit album dus. Een sterke plaat, maar behoorlijk anders dan het maar iets jongere "The Least We Can Do..." en ander later werk. De psychedelica van dat tijdvak laat nog duidelijk sporen na. Hugh Banton gebruikt nog niet het brede zware orgelgeluid. Wel een charmant clavichord bijvoorbeeld, zoals in de klassieker "Afterwards". En, niet onbelangrijk, saxofonist David Jackson is nog niet aan boord. Extra op CD is een vroege versie van een nummer dat later fungeerde als opener van Hammills solo-tour-de-force "In Camera" (1974).

Aanwezigheid