Voor Thea En Ben (2010)

"In de Nederlandse muziekwereld behoort Joop Visser tot een van de weinige constante factoren. Al bijna 35 jaar (als we zijn eerste muziekgedaante Jaap Fischer erbij rekenen 50 jaar) schrijft hij rake liedjes over de liefde, de verwarde samenleving en politieke domoren. We kennen zijn romantiek, vermengd met cynisme, simpel gitaarwerk, en dodelijk saaie CD-hoesjes met alleen de titels van minstens 20 liedjes. Maar sinds hij in een Haarlems koor de sopraan Jessica van Noord tegenkwam, trekt hij de mondhoeken weer eens omhoog, zingt hij wel eens liedje uit de verdrongen Jaap Fischer-tijd, zelfs een Engels liedje (over Obama, met nogal onbeholpen Engelse uitspraak) en horen we heel frivool een mondharmonica. De tweede stem doorbreekt de monotonie van het krakende stemgeluid van Visser, maar wordt er wel tamelijk fantasieloos aan toegevoegd, vooral in "Robeco" (over financiële diefstal) is dat hinderlijk. Maar 22 nieuwe liedjes van Joop Visser is per definitie goed nieuws." (Patrick vd Hanenberg, Volkskrant)