Robert le diable (2013)

"Eind 2012 waagde het Royal Opera House Covent Garden zich aan Robert le Diable, Meyerbeers 'grand opéra' in vijf bedrijven uit 1831. Doet de partituur soms opmerkelijk modern aan voor de tijd, dan is het libretto van Eugène Scribe vandaag vrij moeilijk in een boeiende theatervorm te gieten. Robert is de zoon van een sterfelijke vrouw en de duivel die er alles op zet om Roberts ziel in zijn macht te krijgen, wat uiteindelijk niet lukt. Hoe zet je de beruchte scene van de nachtelijke orgie, met uit hun graven opgestane nonnen en opgetrommelde demonen, tegenwoordig op het toneel? Bij het zien van de Londense productie lijkt het eerst alsof regisseur Laurent Pelly eigenlijk de draak wou steken met de opera, door de manier waarop hij de koren behandelde en het geheel inkleedde in mini-decors, belachelijke kostuums en schreeuwerige kleuren. Pas vanaf het derde bedrijf scheen Pelly het stuk de juiste 'grand opéra'-dimensie te geven. Dat doet gelukkig ook dirigent Daniel Oren." (Erna Metdepennighen, Luister)

Aanwezigheid