Sentimental Mood (2014)

"Op straat wordt de contrabas van Ernst Glerum door voorbijgangers vaak een grote viool genoemd. Dat was het uitgangspunt voor het maken van deze CD. Al strijkend zet Glerum de themas neer van een vijftal jazzklassiekers, waarvan Thelonious Monks "Evidence" (1948) de jongste is. Samen met de Amerikaanse pianist Uri Caine is het er Glerum niet om te doen wervelende nieuwe interpretaties van de composities te geven of zich te buiten te gaan aan krankzinnige solos, maar zich te storten op de schoonheid van de klank. En met zijn majestueuze toon slaagt Glerum daar met vlag en wimpel in. Geen lege virtuositeit, maar simpele ontroering. Het getuigt van de rijpheid van een musicus als hij daarin slaagt zonder goedkope middelen, maar door van binnen uit zijn ziel zijn verhaal te doen. Wie luistert naar "I Surrender, Dear" begrijpt hoe gevoelig deze topinstrumentalist in elkaar zit. Caine is vooral dienend aanwezig, want Glerum zelf is de held van deze subliem opgenomen korte CD." (Herman te Loo, Jazzflits.nl)

Aanwezigheid