"Toen jihadisten gitarist Garba Touré uit het noorden van Mali verdreven naar het zuiden, leidde dat, hoe wrang de aanleiding ook, wel tot iets moois. Want deze zoon van Oumar Touré (die conga's speelde bij Ali Farka Touré) gebruikte de muziek om zijn emoties de baas te worden en bood zo zichzelf en anderen troost. Samen met medevluchtelingen formeerde hij Songhoy Blues. Songhoy staat voor het volk waartoe drie van de vier leden behoren, blues is een favoriete muzieksoort van de bandleden. Echte blues bevat dit debuut (opgenomen met Nick Zinner van Yeah Yeah Yeahs) niet. Nou vooruit, woestijnblues dan, die dicht in de buurt komt van acts als Toumast, Tinariwen en vooral Bombino. Geregeld ritmisch, soms opzwepend zelfs, maar ook met zachtmoedige rustpuntjes. Bombino bereikt liefhebbers die de wereldmuziek meestal links laten liggen. Datzelfde publiek omarmt wellicht ook Songhoy Blues. De songs zijn net zo lekker compact. De band was al voorprogramma voor Damon Albarn." (Kees van Wee, Heaven; cijfer: 8)
Nederlands
| Titel | Music in exile |
| Instelling | Songhoy Blues |
| Type materiaal | CD |
| Uitgave | , 2015 |
| Overige gegevens | 1 compact disc |
| PPN | 391023608 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Mali |
