Delirium (2016)/ Lacuna Coil

"De songs op dit album staan voor kamers in een fictief sanatorium. Het openingsnummer, dat over het sanatorium zelf gaat, is de zwaarste en bruutste Lacuna Coil-track ooit. Daar blijft het niet bij, want de achtste full-length is nog steviger dan zijn voorganger "Broken Crown Halo" (2014). Heavy riffs gaan gepaard met groovy ritmes. Het is voor de fans even wennen hoe gewelddadig het nummer binnenkomt met de grunts van Andrea Ferro. Datzelfde geldt voor "Broken Things" en "Blood, Tears, Dust". "Delirium" is het meest dynamische album uit het oeuvre van de Italianen. Met name het contrast tussen heavy riffs en grunts enerzijds en de hoge zanglijnen anderzijds, maar tevens de verschillen tussen de vibes van de nummers, variërend van agressief tot atmosferisch. En dan zijn er ook nog het kinderkoor in het swingende "Take Me Home" en de vele solos door 5 gastgitaristen (waaronder Myles Kennedy van Alter Bridge) die de leemte vullen die ex-lid Marco Biazzi achterliet." (Jeffrey, Metalfan.nl; score: 80/100)

Aanwezigheid