Schmilco (2016)

"Dit dozijn liedjes met een speelduur van ruim onder de 40 minuten blijkt beduidend serieuzer en introverter dan de muzikaal uitgelaten en tekstueel nogal abstracte voorganger "Star Wars". Zonder instrumentaal vuurwerk hoopt Tweedy het verwachtingspatroon omtrent Wilco te doorbreken, zij het dat het bloed uiteraard soms kruipt waar het niet gaan kan, want hoe bijv. in "Common Sense" middels akoestische gitaren, marimba en percussie toegewerkt wordt naar een deraillerende climax klinkt werkelijk uit de kunst. Bovendien lijkt de muziek ditmaal zo klein mogelijk gehouden om elke schijn van behaagzucht te vermijden, al past deze ingetogenheid vooral bij het introspectieve karakter van de melodieuze en melancholieke liedjes. Monter negatief, zo typeert de zwaar op de hand zijnde Tweedy dit tiende studioalbum, want het luchtte behoorlijk op om zijn hart te kunnen uitstorten. Zo kunnen gevorderden in het leven het nodige van hun gading vinden op deze onnadrukkelijke prachtplaat." (Geert Henderickx, Oor)

Aanwezigheid