Orphée (2016)/ Jóhann Jóhannsson

"Zelf noemt de IJslandse componist zijn Deutsche Grammophon-debuut een melancholische en optimistische muzikale reis, gebaseerd op de mythe van Orpheus. Die muziek moet samen met het werk van onder anderen Max Richter dé DG-troef worden op het gebied van de aansprekende hedendaagse muziek. En direct aanspreken doet Orphée. Schijnbaar simpele repetitieve melodielijnen van eenzame instrumenten dobberen in een stemmig elektronisch bad of worden omringd door oude radiostemmen. Gezamenlijk vormen de stukken een reis door een landschap, een leven dat culmineert in de meesterlijke Orphic Hymn vol renaissance-invloeden, gezongen door Theatre of Voices van Paul Hillier. Het geheel voelt als een soort wedergeboorte, een nieuw licht, zegt Jóhannsson tevreden. Ik ben heel benieuwd hoe het pad zich vervolgt. (Paul Janssen, Klassieke Zaken)