Damaged Good (2016)

"Dynamisch en krachtig album, niet zo briljant als de klassiekers "Palomine" (1992) en "Lamprey" (1995), maar deze 11de plaat nestelt zich met gemak in de subtop van het fascinerende oeuvre van een van de beste Nederlandse bands ooit. In de felle opener "B-Cuz" klinkt Carol van Dyk als een oververhitte Chrissie Hynde. In afsluiter "Never Be Over", met Prof. Nomad (Bartel Bartels), volgt Van Dyk het met strijkers geplaveide croonerspad van Sinatra. Grootse schoonheid en dramatiek is het resultaat. Tussen deze uitersten toont Peter Visser zich weer een expressieve gitarist. Zeker in "Whatever Happens", dat qua sfeer nog het meest op Betties proeven van grote bekwaamheid uit de begintijd lijkt. Claw Boys Claw-voorman Peter te Bos kaapt met zijn vrijpostige stem "Love Sick". Extraverte songs hebben gezelschap van introverte, kleine liedjes vol tederheid die de plaat diepgang geven. Als band een kwart eeuw onderweg zijn en nog steeds te werk gaan met veel energie, bezieling en klasse, het kan." (René Megens, Oor)

Aanwezigheid