Planets + persona (2017)

Richard Barbieri kennen we natuurlijk als geluidentovenaar van Japan, Rain Tree Crow en Porcupine Tree. Ook maakte hij albums met zijn oude Japan-maten Steve Jansen en Mick Karn, No-Man-zanger Tim Bowness en met Marillion-zanger Steve Hogarth. Nu heeft hij voor de derde maal een solo-album gemaakt. Barbieri pakt vol uit met fascinerende klankschilderingen, die soms zijn ondersteund door een groove, maar ook vaak een meer ambientesk karakter hebben. Echte melodieën zijn schaars, in veel gevallen is er sprake van een textuur aan 'sound design', waarin van alles te ontdekken valt, maar waarbij het vaak lastig is om te ontwaren of te omschrijven wát je nu precies hoort. Je hoort ritmetracks invallen en soms weer uitsterven - je hoort flarden stemgeluiden - de stemmen van o.a. Grice Peters, Steve Hogarth en Suzanne Barbieri. Het slotstuk "Solar Storm" is het heftigst en sluit nog het meest aan bij het werk van Jansen, Barbieri & Karn. Waarbij het warempel wel lijkt of Karn uit de dood is opgestaan. Oh nee: Barbieri vroeg precies die man die al even soepele, groovende en zoemende fretloze baspartijen speelt: Brand X-legende Percy Jones.

Aanwezigheid