"Het resultaat is het meest onorthodox schurende statement van Low uit hun oeuvre. Het gevolg van alle wijzertjes zo lang één kant opdraaien dat slechts het ongemakkelijk pulserende gekraak van wat ooit een traag ritme of fraaie baslijn was overblijft. Zo klinkt Double Negative namelijk ook. Poor Sucker? Disarray? Jazeker. Maar ook bijzonder moedig. Dat dit album waarschijnlijk zelfs grote fans met een zeer open mind veel te ver zal gaan, dat moet dan maar even. Of durven ze Double Negative toch voor de tiende keer op te zetten om zich er dan opnieuw over te verbazen, maar zich toch mee te laten voeren in deze meesterlijk vormgegeven wanorde?" (oor.nl)
