Mendelssohn Op. 12 & 18 (2009)

"De vraag is wat men wil: het toppunt van verfijning in termen van frasering, ritmiek en dynamiek of juist een meer rondborstige aanpak, met de nadruk op Sturm und Drang. Het (Nederlandse) Matangi Quartet koos voor het laatste en de eerlijkheid gebiedt dat mij dit prima is bevallen. Komen we dan fijnzinnigheid tekort? Zeker niet, zoals blijkt uit de Canzonetta en het Andante van op. 12 en het Andante van op. 18. Het zijn de hoekdelen en de scherzi waarin de aan Mendelssohn toegedichte 'muzikale charme' van een vonkende lading wordt voorzien en Mendelssohns belangrijkste inspiratiebron, Beethoven, in de stevige syncopen en dynamiek, maar niet minder in de gespierde fraseringen zijn uitwerking niet mist. In het kwintet wordt een soortgelijke toon aangeslagen, vol levenslust en esprit". (Aart van der Wal, Opus Klassiek).