"De muziek van de Italianen is gebaseerd op toetsen georiënteerde symfonische rock uit de jaren zeventig. Door de jaren heen werden moderne invloeden aan het bandgeluid toegevoegd. Opvallend daarin is het karakteristieke gitaarspel wat de band een eigen en herkenbaar geluid geeft. Syndone mag je dan ook geen klassieke RPI-band noemen. Eerder een groep die met zijn tijd is meegegaan. Waarbij traditionele invloeden nog steeds aanwezig zijn. Vrijwel ieder nummer herbergt minder en meer opvallend spel op Hammond orgel. Daar doorheen horen we met regelmaat lekkere solos op Moog synthesizer. Ook komen klassieke invloeden aan bod, zoals in de instrumentale opener Medea. Maar ook No Sin (met onder meer heerlijk spel op vibrafoon) en afsluiter Amalia hebben klassieke stukken. Op Mysoginia wordt zowel in het Engels als in het Italiaans gezongen. Het Engels kent een heel licht accent. Maar dat vind ik niet storend. Zoals het een goede Italiaanse progband betaamd is de zang zo nu en dan theatraal". (Rockportaal.nl)
Nederlands
| Titel | Mysoginia |
| Instelling | Syndone |
| Type materiaal | CD |
| Uitgave | Maracash, 2018 |
| Overige gegevens | 1 disc |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Symfonische en Progressieve Rock |
