Autofiction (2022)

"Vanaf de piepende vervormde gitaar aan het begin lijkt de Engelse rockband Suede uit te willen roepen: dit is onze terugkeer naar de basis. In interviews noemt zanger Brett Anderson Autofiction zelfs hun punkalbum. Dat is wat overdreven, maar de band zet de vaart er flink in en als je door de elf nieuwe liedjes heen bent, kun je niet anders dan vaststellen dat dit hun beste, meest coherente en opzwepende plaat is sinds Coming Up uit 1996. Suede debuteerde 30 jaar geleden, heeft zich sindsdien een paar keer opnieuw uitgevonden, maar klonk zelden een heel album zo overtuigend rauw en getergd als op Autofiction. De gitaren galmen als die van The Cure in de vroege jaren tachtig, terwijl in een nummer als That Boy on the Stage ook invloeden van The Fall uit die tijd handig worden toegeëigend. Anderson zingt minder gewild mooi dan op recentere platen en zijn teksten volgen de openhartige lijn van zijn twee autobiografische boeken. Knap werk. (Volkskrant)|

Aanwezigheid