Gedichten rond natuur, klimaatverandering en de plaats van het individu tegenover de maatschappij.
In zijn debuutbundel 'Nu we er toch zijn' beschrijft de Nederlandse dichter Erwin Hurenkamp (1993) niet zozeer de wereld zoals die in werkelijkheid is, doch gaat hij eerder op verkenning uit naar een universum zoals dat er zou kunnen uitzien. Een wereld waarin geschiedenissen en toestanden nooit stabiel en onveranderlijk zijn maar permanent in beweging. Het leidmotief voor deze bundel is duidelijk de natuur, de klimaatverandering en de verhouding van het individu tot de ander en de wereld. Hierbij ligt de nadruk op de duidelijke en onvermijdelijke afhankelijkheid van de mensheid onder elkaar, met het vermogen tot transformatie, samen met de verhouding tussen verbeelding en werkelijkheid. Een vraag die telkens weer in deze dertig gedichten doorsijpelt: Wat zou er gebeuren wanneer de aarde plotseling wegspoelt of wat als je de laatste man op aarde was: 'Vooralsnog hebben we slechts een ark/ en is het wachten op de eerste regen' Het 'credo' van de dichter vat zijn gemoed bondig samen: 'Wij geloven in het overwoekeren van braakliggend/ land en verlaten hoeves. In de bloei'.
Nederlands | 9789021477480 | 80 pagina's
| Titel | Nu we er toch zijn |
| Auteur | Erwin Hurenkamp |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Em. Querido's Uitgeverij BV, 2023 |
| Overige gegevens | 80 pagina's - 21 cm |
| ISBN | 9789021477480 |
| PPN | 438488288 |
| Rubriekscode | Nederlands 876 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Natuur; Gedichten ; Klimaatveranderingen; Gedichten |
| PIM Rubriek |  Gedichten en Versjes |
| PIM Trefwoord | Natuur |
