The Collective (2024)

"De beats, de stemmen, het decor, de elektronica, de songs zelf – alles gaat rigoureus door de shredder of valt in scherven uiteen. Gaat ‘t ondertussen nog over muziek? Dat wel, want die beats, hoe gehavend ook, tikken wel stoïcijns door en tussen de vele in- en uitvoegende geluiden is er regelmatig enige melodieuze houvast. Maar het blijft hoogdrempelige en schetsmatige kunst, die nieuwe muzikale comfortzone van de bijna 71-jarige Gordon: een stapeling van donkere trap- en hiphopbeats, industriële geluidsstormen, zwaar vervormde bassen en natuurlijk die hese, uit duizenden herkenbare praatzangstem. Veel toegankelijker wordt het niet op "The Collective", en ook Sonic Youth was niet eerder zo ver weg in Gordons solowerk: áls hier al een New Yorkse traditie wordt voortgezet, dan die van Suicide (met Dream Dollar als duidelijkste voorbeeld). Ook mooi. Deze veterane heeft nog genoeg toekomst." (OOR)

Aanwezigheid