Popper (1843-1913) is zo'n componist die onverbrekelijk met zijn instrument is verbonden. De cello in dit geval. Hij was misschien wel de belangrijkste cellist van de romantiek. Nu is zijn naam alleen nog bij cellisten bekend, maar zijn ster blonk indertijd net zo schitterend als die van violist Joachim en pianist Liszt. Naast de faam die hij als concertmusicus genoot, was hij ook een autoriteit op het gebied van het cello-onderwijs. Hij schreef er speelstukken en etudes voor. Deze Schotse fantasie dateert uit 1900 en is opgedragen aan Franklin Peterson, een organist met wie hij bevriend raakte tijdens een concertreeks in Edinburgh. Poppers Hongaarse rhapsodie van een paar jaar eerder staat bol van de chromatiek. In de Schotse fantasie gaat de chromatiek nog een stapje verder. Misschien wilde Popper zien met hoeveel hij weg kon komen. Graad 4. 12 + 4 blz. IMC 3579.
Onbekend
| Titel | Scottish fantasy : opus 71 : for cello and piano |
| Uniforme titel | Schottische Fantasie, op.71 |
| Auteur | ... Popper |
| Secundaire auteur | Jeffrey Solow |
| Type materiaal | Bladmuziek |
| Uitgave | New York : International Music Company, cop. 2007 |
| Overige gegevens | 1 partituur (12 p.) - 1 partij |
| Annotatie | Voorwoord en biogr. informatie in het Engels - Voor cello en piano - Graad 4 |
| PPN | 306094746 |
| Rubriekscode | 789.232 km |
| Taal | Onbekend |
