Persoonlijk verslag door de onderzoeksjournaliste van haar pogingen om bij zorginstellingen, verzekeraars en indicatiestellers de nodige zorg te regelen voor haar moeder, die na een beroerte besloot om zelfstandig in haar eigen huis te blijven wonen.
In Nederland worden elk uur vijf mensen getroffen door een beroerte. Vanwege de vergrijzing zal het aantal mensen met een beroerte in 2020 zo'n dertig procent groter zijn dan nu. In het voorjaar van 2006 krijgt de moeder van onderzoeksjournaliste Stella Braam een beroerte met als gevolg dat zij, vanwege de daaruit voortvloeiende dementeringsverschijnselen, intensieve verzorging nodig heeft. Volgens het Centrum voor Indicatiestelling Zorg moet zij opgenomen worden in een verpleeghuis, maar zij wil liever thuis blijven. In dit persoonlijke relaas doet de schrijfster verslag van haar barre tocht door het 'zorglabyrint' om te bewerkstelligen dat haar moeder thuis de nodige zorg krijgt. Duidelijk wordt dat de vaak zeer bureaucratische benadering van de diverse betrokken instanties (verzekeraars, indicatiestellers, zorginstellingen) en de behoeften van de patiënt en haar familie, totaal niet op elkaar aansluiten. Een vlot geschreven persoonlijk relaas waarin vele families in soortgelijke omstandigheden zich in zullen herkennen. Bevat korte literatuurlijst en notenapparaat.
Nederlands | 9789038890630
| Titel | Ik blijf thuis! : het verhaal van mijn moeder |
| Auteur | Stella Braam |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Nijgh & Van Ditmar, 2008 |
| Overige gegevens | 127 p - ill - 20 cm |
| Annotatie | Met lit. opg |
| ISBN | 9789038890630 |
| PPN | 307972259 |
| Rubriekscode | 324 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Moeder-dochter relatie |
| PIM Rubriek |  Mens en Maatschappij |
| PIM Trefwoord | Ouderen |
