Na een aanslag in Serajevo in 1992 besluit een cellist op de plaats van de inslag elke dag te gaan musiceren.
Galloway (1975) geeft geen verslag van de dagelijkse beschietingen op de bevolking van Sarajevo in 1992. Waarom zou een jonge Canadese schrijver dat ook? Hij is goed gedocumenteerd, maar was ergens anders op uit: wat houdt mensen in een uitzichtloze situatie op de been? Het passende beeld vond hij in een ware gebeurtenis: bij een beschieting van mensen die in de rij stonden voor brood, vielen 22 doden - een cellist besloot op die plaats 22 dagen lang om 4 uur Albinoni's Adagio te spelen. De roman laat afwisselend twee mannen zien die onder geweervuur water en brood halen en getroffen worden door het symbolische gebaar. En af en toe zien we het meisje Pijl bezig, een scherpschutter die op haar eentje de schutters in de bergen bestookt. Zij werpt zich op als bewaarengel van de cellist en is een sluipschutter voor, door in diens hoofd te denken. Haar eigenzinnige houding moet ze echter bezuren. Galloway is zuinig in zijn middelen en zijn pretenties, en daardoor overtuigend. Vrij kleine druk.
Nederlands | 9789057592676
| Titel | De cellist van Sarajevo |
| Auteur | Steven Galloway |
| Secundaire auteur | Gerda Baardman |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Podium, cop. 2008 |
| Overige gegevens | 238 p - 20 cm |
| Annotatie | Vert. van: The cellist of Sarajevo. - Cop. 2008 |
| ISBN | 9789057592676 |
| PPN | 310181941 |
| Genre | oorlogsroman - psychologische roman |
| Thematrefwoord | Sarajevo ; Burgeroorlogen |
| Taal | Nederlands |
