Bloemen in de sneeuw portretstudies voor een autobiografie die ik nooit zal schrijven; of: poging tot vertelwijze van een eveneens nooit geschreven ontwikkelingsroman (cop. 2010)/ Gregor von Rezzori, vert. [uit het Duits] door Kris Lauwerys en Goverdien Hauth-Grubben ; met een voorw. van John Banville

Recensie

Het is merkwaardig dat dit werk pas 21 jaar na zijn verschijnen is vertaald. De schrijver (1914-1998) was bekend genoeg, zijn romans en het niveau daarvan ook. In deze autobiografie -de auteur noemt het zelf een aanzet- geeft hij eigenlijk een psycho-analyse van vijf personen die een beslissende rol in zijn leven hebben gespeeld: zijn kinderjuffrouw, zijn moeder, zijn vader, zijn zus en zijn gouvernante. Het zijn terugblikkende ontledingen, evenzeer gekenmerkt door genadeloosheid als door liefde. Rezzori ontziet daarbij zichzelf evenmin. Dat alles is ingebed in een nostalgische tekening van het Habsburgse Rijk waarin hij werd geboren. Voor de Roemenen bleven de oude Oostenrijkse ambtenaren Duitsers, door de Duitsers werden ze geminacht. Zijn geboorteplaats Czernowitsch, hoofdplaats van de Bukowina, werd in 1919 Roemeens, vervolgens Russisch en tenslotte Oekrains. De pregnante beschrijvingen en het warme, rijke taalgebruik -alsmede de fraaie vertaling- maken het tot een lust om het te lezen. De auteur wordt terecht vergeleken met Joseph Roth. Paperback; normale druk.

Specificaties

Nederlands | 9789045013367

Relaties/Serie

Boek

De twintigste eeuw (1999-...)

vol. nr. 72

Uitgeleend