Gedichten.
Hans Tentije (1944) ervaart in zijn veelal lange en brede gedichten de werkelijkheid als voortdurend aan tijd en verval onderhevig. Alleen de herinnering en het dichten kunnen de aanwezigheid van zoveel afwezigheid en dood in het leven oproepen en een indruk geven van herstel. Zijn woordrijke poëzie getroost zich veel moeite om de per definitie eindeloze details die bijvoorbeeld in een duinlandschap, aan het strand, aan de zee, in Venetië of aan de verlaten Terme di Manzano zijn te onderscheiden op een gevoelige en precieze manier te beschrijven. Concrete aanleidingen worden door hun subtiele en indringende verwoording tot beelden van vergankelijkheid: 'o, om op zekere dag steeds verder af / te drijven, van jezelf, de laatste dingen, je heden'. Altijd is Tentije op zoek 'naar waar het vergeten begint', naar de schemermomenten, de tussenpozen, de over elkaar geschoven ogenblikken. Plekken in de natuur of de cultuur, een Christuskindje van Hieronymus Bosch, het dodeneiland San Michele, maar ook een kompaskwal of het vuurtorenlicht, bevroren branding of het Teufelsmoor bij Worpswede: steeds weet Tentije door zijn verbijzonderende blik en zijn toon van heimwee en verlangen diep in tijd en werkelijkheid door te dringen.
Nederlands | 9789061699408
| Titel | Als het ware |
| Auteur | Hans Tentije |
| Type materiaal | Boek |
| Editie | 1e dr; |
| Uitgave | Amsterdam : De Harmonie, 2010 |
| Overige gegevens | 67 p - ill - 22 cm |
| ISBN | 9789061699408 |
| PPN | 322953812 |
| Rubriekscode | Nederlands 875 |
| Taal | Nederlands |
