Schubert componeerde deze stukken op 19-jarige leeftijd, maar ze werden pas na zijn dood in 1828 uitgegeven. Zelf had hij de drie stukken sonates genoemd, maar het is waarschijnlijk de uitgever Diabelli die er de drempelverlagende titel sonatines aan meegaf. Hoe het ook zij, de sonatines refereren aan de sonatestijl van Mozart. Elegant, zorgeloos en zelfs eenvoudig om te spelen. Mede daardoor al heel lang een hoeksteen in het vioolonderwijs. Hoewel ze het best zouden kunnen hebben, worden ze juist vanwege de relatieve eenvoud zelden op het concertpodium uitgevoerd. Te weinig eer aan te behalen. De gevorderde amateurs echter spelen ze vaak hun hele muzikale leven. Nieuwe Urtext. Graad 3. 47 + 17 blz. Peters 11099.
Onbekend
| Titel | Sonatinen : für Violine und Klavier : Opus post. 137 nr. 1-3 |
| Uniforme titel | Sonates, viool, piano, D.384, 385, 408 |
| Auteur | Franz Schubert |
| Secundaire auteur | Klaus Burmeister |
| Type materiaal | Bladmuziek |
| Uitgave | Frankfurt/M [etc.] : C.F. Peters, cop. 2009 |
| Overige gegevens | 1 partituur (47 p.) - 1 partij |
| Annotatie | Urtext ed - Voorwoord in het Duits en Engels van Klaus Burmeister - Kritisch commentaar in het Duits - Voor viool en piano - Graad 3 |
| PPN | 326189424 |
| Rubriekscode | 789.212 km |
| Taal | Onbekend |
