Een schrijver kijkt terug op de moeizame relatie met zijn vader.
In deze tweede roman van Piet de Moor (1950) zit een woordgevoelig schrijver espresso's te drinken in café New York in het hem vertrouwde Boedapest, waar hij als deskundige een congres over Jorge Luis Borges wilde bijwonen. Hij ziet terug op zijn leven. Zijn ouders hebben hem nooit enige liefde gegeven. Zijn overleden broer is altijd voorgetrokken. Een kafkaëske balans wordt opgemaakt van de verhouding met zijn gestorven vader. Het huwelijk van de man is op een mislukking uitgelopen. Hij heeft geen andere zingeving dan de literatuur. Er is een veelheid aan allusies in deze roman. Een geciteerde zin is de voor de man fatale zin uit het werk van Uwe Johnson, over een misdaad die 'het centrum van zijn bewustzijn vormde, maar tegelijk taboe was, zelfs voor een onschuldige toespeling', Uiteindelijk is er een suggestie wat die misdaad inhoudt. Geheimzinnig en desastreus. De stijl in deze kleine, niet gemakkelijke, roman over miskenning is precies. Het is een relaas van intelligente verongelijktheid, maar tegelijk is het een suggererende biecht. Paperback; vrij kleine druk.
Nederlands | 9789055155705
| Titel | De adamiet |
| Auteur | Piet de Moor |
| Type materiaal | Boek |
| Editie | 1e dr; |
| Uitgave | Amsterdam : Van Gennep, 2010 |
| Overige gegevens | 90 p - 20 cm |
| ISBN | 9789055155705 |
| PPN | 327979283 |
| Genre | psychologische roman |
| Thematrefwoord | Vader-zoon relatie |
| Taal | Nederlands |
