Na zon dertig jaar getourd te hebben met hun eigenwijze trommelmuziek besloten de artistiek leiders Mies Wilbrink en Willem van Kruijsdijk dat het misschien eens tijd werd voor een side-project. Ze schreven blaasmuziek bovenop de drums en er ontstond een nieuwe show "Beats 'N Brass". De reacties hierop waren zo enthousiast en overdonderend dat ze besloten er een album van uit te brengen. Het resultaat kreeg de veelzeggende titel "Lip Service", een eclectisch geheel met allerlei invloeden van diep in het Afrikaanse continent tot New Orleans en van Latin tot Raï, een reis tussen de woestijn, het oerwoud en de grote stads discotheek. Toch blijft het steeds typisch Slagerij van Kampen, een altijd eigenzinnige benadering van wat ritme is en doet, nu dus op dezelfde eigenwijze manier aangevuld met aanstekelijke blaasmuziek: een beetje vreemd maar wel lekker.. (bron: Coast To Coast)
" Guem is a phenomenal African percussionist who came to France when he was 16 to become a professional football player. Instead of this he introduced his crazy African rhythmical patterns to the European avant garde jazz scene of the 70's (Michel Portal, Steve Lacy…). He also released 7 solo albums mostly on French ethnic musIc label La Chant Du Monde. During his career which started 25 years ago he has been experimenting with all types of rhythms and sounds. It would be meaningless to award him best percussionist of the world, but he is certainly one of the most creative ones. It is pointless to insist on his technical abilities: Guem's great talent is his melodic / compositor approach of percussions. Some of his compositions have been widely used in TV Ad spots in France! Due to his knowledge of all types of percussions and rhythms (his dad is Nigerian and mom is Algerian) he does very rich arrangements and compositions." (aeemusic.com)
Op 25 april 2011 in de Stadsschouwburg, Enschede en op 11 mei 2013 opnieuw: "Traditie en nieuwe vormen komen samen. Met een onstuitbare energie en razendsnelle armbewegingen bespelen de Yamato mannen manshoge trommels. En dat met een superieure beheersing. Het zijn echte atleten: strak en soms ook komisch! De Japanse groep Yamato trekt sinds begin jaren negentig van de vorige eeuw over de hele wereld. Ieder jaar bewijzen de volle zalen dat de energieke 'Japanse trommelaars', zoals ze voor het gemak worden genoemd, erin slagen hun publiek te boeien, te verbazen en te imponeren met hun geoliede samenwerking. En die komt ze niet aanwaaien. Voor elke nieuwe voorstelling worden nieuwe kostuums en decors ontworpen. Vandaar dat velen geen genoeg kunnen krijgen van Yamato. Wereldwijd hebben meer dan een miljoen mensen de kunsten van Yamato bewonderd - vaak meer dan eens!" Deze DVD bevat niet alleen twee voorstellingen, maar ook een workshop en uitgebreide achtergrondinfo.
Opmerkelijke soundtrack bij een al even opmerkelijke film. Alles aan de film van Alejandro González Iñárritu straalt ambitie uit, en een aanstekelijke zucht om dingen ánders aan te pakken dan iedereen. En het werkt fantastisch. Dat geldt ook voor de soundtrack, want die bestaat voor het grootste deel uit 'slechts' het drumwerk van Antonio Sanchez. Deze vooral van Pat Metheny's groep bekende slagwerker is zelfs een aantal keren in de film te zien. 'Alleen maar drums, is dat niet enorm saai?', horen we u denken. Niet als je Antonio Sanchez heet. Iñárritu heeft 'm natuurlijk niet voor niets gevraagd (nadat hij 'm gespot had tijdens een Metheny-concert). Sanchez roffelt soms als een bezetene, legt dan weer raadselachtige accenten, doet vrijwel altijd wat anders dan een standaard drumritme spelen. De soundtrack is aangevuld met enkele (fragmenten van) klassieke werken van Mahler, Ravel, Tsjaikovski, Adams en Rachmaninov.
Een pulserend brouwsel van heerlijke melodielijnen (Bron: Jazz-Zeit). "De in Burkina Faso geboren Mamadou Diabaté komt uit een traditionele 'Griot'-familie van muzikanten en verhalenvertellers van het Sambla-volk. Mamadou kan met speciale technieken balafon-solo's spelen die de indruk wekken dat er drie slagwerkers tegelijk aan het werk zijn. Mamadou vertaalt met zijn spel de Sambla-taal naar muzikale klanken." (Vrije Geluiden)
Sepultura are one of the most successful acts ever to come out of Brazil with global album sales in excess of 30 million and are one of the most important and influential metal acts of their generation. This show was filmed at the legendary Rock In Rio festival in their native Brazil on the 19th September 2013. It is a spectacular performance which sees the band accompanied throughout by the French industrial percussion group Les Tambours Du Bronx. The sheer volume of sound and the powerful presentation of the songs sets this apart from any previous Sepultura concert release. (bron: Eagle)
Opmerkelijke documentaire over Evelyn Glennie. Evelyn is een bekende muzikante en percussioniste wier solowerk z'n gelijke niet kent. Ze is bovendien doof. De film vertelt haar verhaal. Ze demonstreert dat geluid ook een voelbaar fenomeen is en dat ritme de basis is van alles. Zonder trilling is er niets. Van stilte tot muziek, van horen naar luisteren en voelen: Geluid manifesteert zich via alle zintuigen van ons lichaam. In de film wordt de zintuiglijke wereld in kaart gebracht, vol kleurrijke beelden en suggestieve geluiden uit Japan, Engeland, Californië en New York. Evelyn improviseert met collega-muzikant Fred Frith (we zien CD-opnames in een gigantische leegstaande oude fabriek in Duitsland), met een tapdanser in de straten van New York, met rondslingerend ijzer op de boerderij van haar broer. Beelden horen, geluid zien. We zien, horen en voelen de hartslag van het universum. "Touch the Sound" won in 2004 diverse prijzen.
"Na afloop van de reünietour van Siouxsie and the Banshees begonnen zangeres Siouxsie en drummer Budgie aan deze eerste duoplaat in 5 jaar. Een heel sterke, die mede door het organische geluid wat doet denken aan het oude werk ("Feast"). Ondanks dat de muziek vnl. is opgebouwd uit zang en zeer diverse percussie (m.m.v. een ex-lid van de Japanse percussiegroep Kodo, HB) verveelt de plaat geen seconde. Dit komt door de spannende arrangementen en dito sfeer (soms à la oudere Banshees-albums)." (Kindamuzik)
De CD Magic Drumes: Marimba Drums Percussion nodigt uit tot de fascinerende wereld van de percussie-instrumenten. (magic-drums.com)
Van oudsher bedienden de Yoruba zich van "talking drums" voor de begeleiding van ceremonies en ook voor het doorgeven van boodschappen over lange afstanden. Deze sprekende trommels spelen ook de hoofdrol in de muziek als entertainment. De trommels geven het ritme en de structuren aan waarnaar de andere - veelal percussie - instrumenten en zang zich voegen. De originele vorm van deze muziek is de apala. Hieruit hebben zich later populaire stijlen als juju en afrobeat ontwikkeld. Maar de invloed van de sprekende trommels gaat nog veel verder dan West-Afrika. Met het ontstaan van de door de slavernij veroorzaak diaspora in de Amerikaanse continenten doen de trommels ook hun invloed gelden in vele Afro-Caribische en Braziliaanse stijlen. De roots van al die muzikale rijkdom, de alapa is op dit album vastgelgd tijdens een live optrieden van Ade Olumoko en African Spirit bij het African Shrine in de Nigeriaanse hoofdstad Lagos. (GR Muziekbank)
Al heel lang wilde Mamady zijn eerste cd "Wassolon" nog een keer opnemen. Dit keer met jonge muzikanten om hen de kans te geven hun kunnen te laten horen. 15 jaar na "Wassolon" is het zover gekomen. De jonge garde toont hun virtuositeit, aangevuld met een aantal oude vertrouwden. De weg naar een muzikale toekomst voor de jongeren is geopend. Oftewel "Sila Laka", het begin van de weg. Ook deze jongeren weten de complexe ritmes en de gezangen van de Madinka-cultuur van Westelijk Afrika uitstekend over te brengen. De opnames zijn in de open lucht gemaakt waardoor ook de vogels de kans hebben gekregen hun zangkunsten te laten horen. Het boekje bevat gedetailleerde informatie over ieder nummer. (GR Muziekbank)
Sega Sidibe, 1944, speelt al zo'n 60 jaar djembe en is een van de weinige nog spelende djembefolas van zijn generatie. Opgegroeid in het Zuid-Westen van Mali, Wasulun, leert hij djembe spelen aan de zijde van de dorpsdrummer. Al snel blijkt Sega een zeer getalenteerd djembefola. In Bamako is Sega lange tijd zeer populair en de nummer 1 op vele feesten en bruiloften. Zijn spel is het spel van een instrumentalist, hij koppelt technische perfectie aan een verradelijke timing, en weet als geen ander het onderste uit de ketel te halen. Halverwege de jaren '80 legt hij zich toe op het overdragen van zijn uitgebreide kennis, en werpt zich op als bewaker van de traditie van het djembespel. In Bamako heeft hij zijn eigen drum-academie en jaarlijks bezoekt hij Europa gedurende 2 maanden voor het geven van workshops en masterclasses. Sega heeft technieken ontwikkeld die uniek zijn en langzaam zelfs dreigen te verdwijnen. (Bron: PercussieXpress)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
