"The definitive anthology of one of the most successful British pop groups of the late 60s. Including huge hit singles (‘Here Comes My Baby’, ‘Even The Bad Times Are Good’, ‘Silence Is Golden’, ‘(Call Me) Number One’ etc). Plus highly-regarded psych-pop B-sides, criminally overlooked album tracks, alternative versions, outtakes, foreign language recordings, a live cabaret album and even the first-ever full release of the complete sessions for the 1970 cult movie ‘May Morning’, ‘The Complete CBS Recordings’ gathers everything under one roof for the first – and, almost certainly, the last – time. Featuring no less than 165 tracks in mono, full fat stereo and even electronically-processed stereo. Containing over seven hours of music across six CDs, this stunning package includes a lavish 32-page booklet with a new 5000 word essay on the band’s career, numerous band quotes and a huge number of extremely rare photos of the band in their youthful prime." (Cherry Red Records)
"Collected" bevat 81 tracks. Naast bekende klassiekers als 'Sweets For My Sweet' en 'Take It Or Leave It' bevat deze compilatie (i.t.t. de 3cd-set "The Definitive Pye Collection") een aantal bijzondere opnamen. Het betreft hier opnamen die de groep maakte in het Frans en Duits (bv. 'Süss Ist Sie'). (GT, Muziekbank)
De band The Hollies is eigenlijk al bijna 52 jaar oud bij het verschijnen van deze 3CD-verzamelaar in september 2014. Het eerste optreden was namelijk in december 1962. 1964 was wel het jaar van de grote doorbraak, met de eerste top-10-hit "Stay" en de eerste (meteen zeer succesvolle) LP "Stay With The Hollies". Vijftig jaar later bestaat de groep nog steeds, met nog twee leden die de volle 50 jaar hebben meegemaakt: gitarist Tony Hicks en drummer Bobby Elliott. Jarenlang boegbeeld Allan Clarke had zich in 2004 al teruggetrokken. Hij werd vervangen door Peter Howarth, die ook meeschreef aan de enige nieuwe song "Skylarks", die de derde disc als 50ste liedje van deze set besluit. Op die disc vinden we ook enkele vrij recente live-opnamen. Voor 2015 is alvast weer een tournee aangekondigd.
Nieuwe 2022 stereomix gemaakt door Giles Martin, zoon van producer George. "Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band, The White Album en Abbey Road mogen dan bekender zijn, maar voor veel fans is Revolver de belangrijkste plaat in het oeuvre van The Beatles. Het moment waarop de fab four hun status van tienerhelden aflegden en compromisloos hun creativiteit de vrije loop lieten. Een plaat ook die perfect past in het jaar 1966, dat innovatieve hits opleverde als Good Vibrations, These Boots Are Made For Walkin’, Paint It Black en River Deep Mountain High. Het jaar ook waarin de langspeler meer werd dan een verzameling afgekeurde singles, met als eerste mijlpalen Pet Sounds, Aftermath, Blonde On Blonde en Revolver dus. Voor het eerst kregen The Beatles van platenmaatschappij EMI en manager Brian Epstein volop de ruimte om het album te maken. Waar Rubber Soul binnen een maand moest worden geschreven en opgenomen, hadden John, Paul, George en Ringo voor Revolver een lege agenda van tweeëneenhalve maand." (OOR)|
Mooi verzorgde dubbel-CD-editie van het debuut van de groep, in geremasterde 2005-uitgave. CD1 bevat het debuut van de piepjonge groep. In de muziek van de 19-jarige studenten is nauwelijks de hand te herkennen van de symfonische rockgroep die iets meer dan een jaar later het volwassen "Trespass" uitbracht. Het gebodene hier behelst georkestreerde sixtiespop, die wel wat wegheeft van het werk van The BeeGees in hun begindagen. CD2 bevat iets ouder demo- en single-materiaal, dat grotendeels ook te vinden is op de vierde schijf van de box "Archive 1967-1975".
Recordings from the legendary BBC radio show Saturday Club and the Radio 1 cult shows The John Peel Sessions, made between 1965 and 1973!
Samengesteld door de gezamelijke Nederlandse platenzaak-medewerkers. Ze hebben veelal gekozen voor wat minder voor de hand liggende tracks van o.a. Pretty Things, Manfred Mann, The Fortunes, The Move.
Met o.a. Animals ('House Of The Rising Sun'), Searchers ('Needles And Pins'), Hollies ('Here I Go Again'), Zombies ('She's Not There'), Gerry & Pacemakers ('Ferry Cross The Mersey').
Op deze dubbel-cd staan de singles (a- en b-kanten) en de meeste nummers van de lp's "Outsiders" en "C.Q." van deze legendarische Amsterdamse groep rond zanger Wally Tax.
"De Haagse gitaargroep The Jumping Jewels was gebaseerd op de Fender Stratocaster-sound van The Shadows. Vooral ook door toedoen van hun manager Herman Batelaan wist de groep met zijn professionele aanpak een internationale status te bereiken. Met hun zanger Johnny Lion (John van Leeuwarden) hadden zij in de periode 1961-1965 een enorm groot succes in Nederland. In de zalen speelden zich vaak wilde taferelen af met hysterische fans." (Wikipedia)
"Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band, The White Album en Abbey Road mogen dan bekender zijn, maar voor veel fans is Revolver de belangrijkste plaat in het oeuvre van The Beatles. Het moment waarop de fab four hun status van tienerhelden aflegden en compromisloos hun creativiteit de vrije loop lieten. Een plaat ook die perfect past in het jaar 1966, dat innovatieve hits opleverde als Good Vibrations, These Boots Are Made For Walkin’, Paint It Black en River Deep Mountain High. Het jaar ook waarin de langspeler meer werd dan een verzameling afgekeurde singles, met als eerste mijlpalen Pet Sounds, Aftermath, Blonde On Blonde en Revolver dus. Voor het eerst kregen The Beatles van platenmaatschappij EMI en manager Brian Epstein volop de ruimte om het album te maken. Waar Rubber Soul binnen een maand moest worden geschreven en opgenomen, hadden John, Paul, George en Ringo voor Revolver een lege agenda van tweeëneenhalve maand." (OOR)|
"On this follow-up to the superb "The Jack Nitzsche Story: Hearing Is Believing 1962-1979" (2005), the compilers have attempted to give some picture of how broad the man's musical palate could be, and what's most surprising is that as these songs sway from the hard-edged blues of "Hard Workin' Man" (with Captain Beefheart wailing over a band anchored by Ry Cooder), the snarling garage punk of the Gas Company's "Blow Your Mind," the lush neo-psych grandeur of "Porpoise Song" by the Monkees, and the beautifully crafted studio pop of Bobby Vee's "Like Someone in Love." A common thread manifests itself throughout - Nitzsche had the ability to bring something unexpected whenever he took an act into the studio, and each time he came up with something that fit the song (and the artist) like a charm. He also had a real vision of how to cast the players for a session - most folks would never have dreamed of putting John Lee Hooker, Miles Davis and Taj Mahal on the same number." (Mark Deming, Allmusic; 4 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
