"Het ensemble Ozric Tentacles ontstond tijdens de zonnewende op het Stonehenge Free Festival 1983 en groeide uit tot een van de bekendste psychedelische rockbands op Glastonbury en andere festivals. De unieke trippy soundscapes van de Ozrics verbindt spacerock met psychedelia en wat afgedwaalde dance music. Het album trapt af in een flitsende stijl en gaat verder met veel gedreven groovy en pulserende elementen. Voor een muzikale yogasessie als intermezzo in het titelnummer wordt ook ruim de tijd genomen. En als voor Ozric Tentacles begrippen de pedalen daarna weer eens behoorlijk stevig worden ingetrapt, zoeken ze ook weer net zo rap de voor hen veilige en dus hogere sferen op. Alle bekende ingrediënten zijn ook nu weer ruimschoots aanwezig, van echoënde gitaargolven tot bliepende synthesizers en dansbare drumritmes met aanzwellende baslijnen. Voor de die-hardfan is het een must-have omdat in de uptempo nummers meer te genieten valt dan op voorgaande albums." (Progwereld)
"De instrumentale spacerock van Quantum Fantay wordt meer dan eens met die van Ozric Tentacles vergeleken. Nu is mijn Ozric Tentacles-kennis een jaar of twintig geleden blijven steken, dus daar kan het aan liggen, maar als dit op Ozric Tentacles lijkt, is het toch Ozric Tentacles met een flinke portie peper in de reet. Bridges of Kukuriku vermengt namelijk de klassieke psychedelische en spacerock-elementen (de toetsen, de fluit, de repeterende en zweverige klanken en dito ritmes) met elektronica en bij vlagen heus rock-spierballenvertoon. Zo zijn Steve Hillage, Jean-Michel Jarre en Tangerine Dream nooit helemaal uit beeld, maar Djam Karet, Phideaux en het oudere werk van Porcupine Tree evenmin." (Casper Middelkamp, Progwereld)
"Dit is het derde album dat de band sinds het overlijden van Daevid Allen in 2015 uitbrengt. De line-up, bestaande uit Kavus Torabi (tevens bekend van Cardiacs en Knifeworld, HB), Dave Sturt, Ian East, Fabio Golfetti en Cheb Nettles is door Allen uitgekozen om het werk van Gong voort te zetten. Als dit album een week eerder was uitgekomen, was “All Clocks Reset” erg toepasselijk geweest omdat de wintertijd toen inging. Toch is dit nummer een week later ook relevant en behoort het in mijn ogen tot een van de hoogtepunten op het album. Gong heeft zich met "Unending Ascending" wederom bewezen als grootmeesters van de spacerock. Het is telkens weer een traktatie een nieuw album van Gong te mogen horen, zeker als het albums van dit niveau zijn. Geen enkel minder nummer, stuk voor stuk interessante composities die laten zien dat Gong nog altijd een relevante band is die zich blijft vernieuwen, ook zonder originele leden." (Rockportaal)
Het 5de Floyd-album is het 1ste waarop je het etiket 'symfonische rock' kunt plakken, zij het dat Floyd hele andere muzikale bronnen aanboort dan bijv. Yes, Genesis en ELP. Voor het zesdelige, plaatkantlange titelstuk wordt een flink blaasorkest plús koor ingezet, met grootse klassieke sound tot gevolg. Floyd leunde hiervoor zwaar op de arrangeerkunsten van Ron Geesin. De 2de helft bevat enkele sterke nummers, maar ook het wat flauwe "Alan's Psychedelic Breakfast" dat het van de geluidseffecten moet hebben.
Heruitgave uit 2013 van het debuut uit 2003. Animal Collective maakt abstracte muziek, die al dan niet improviserend tot stand komt.
Legendarische debuut van de New Orleans-pianist/zanger, uit 1968. Een psychedelische, zeer persoonlijke mengeling van New Orleans mardigrass-rhythm & blues een voodoo-mystiek, gebracht met rasperige bluesstem, aangevuld met soulvolle achtergrondzangeressen en zweverige melodieën op fluit, sax en clarinet. (naar AMG)
'Daddy's Home' is het zesde studioalbum van St. Vincent. Het album is geproduceerd door Jack Antonoff (o.a. Taylor Swift, Lorde, Lana Del Rey). In de winter van 2019 werd St. Vincent's vader na ruim negen jaar vrijgelaten uit de gevangenis en begon de zangeres met het schrijven van de nummers die op 'Daddy's Home' terug te horen zijn. De terugkeer van haar vader en de muzikale invloed die hij op haar had als ouder, vormden de grootste inspiratiebronnen voor dit album. Met name vinylplaten uit de beginjaren '70 - die tot haar vaders collectie behoren - grepen St. Vincent aan.
In het kader van het nieuwe remaster-programma van de complete Pink Floyd-catalogus krijgen 3 albums een zeer speciale behandeling. In deze eerste box vinden we een nieuwe remaster, nieuwe 5.1-mix op DVD en Blu-Ray alsmede geremasterde versies van de Quad-mixen (4.0) uit 1974 van dit standaardalbum. Dan is er eindelijk officieel live-materiaal uit deze periode. Er is een complete live-opname uit 1974 en van de 1972-uitvoering zijn de sterk afwijkende vroege versies meegenomen, alsmede vroege afwijkend studio-takes. Zoals "The Great Gig In The Sky" vóórdat men op het idee kwam Clare Torry over Rick Wrights instrumental te laten improviseren. Hier hoor je in die plaats opnamen van een maanlanding. En in vroege uitvoeringen werd i.p.v. "On The Run" een 'wobbly' gitaar-instrumental gespeeld. Overigens blijkt daar in 1974 een korte studioversie van opgenomen. Naast de muziek en fraaie boekwerken is de inhoud eigenlijk nogal kinderachtig: wie zit er te wachten op Pink Floyd-shawl, -knikkers, -kaartjes en -viltjes?
"Een jaar na het solo-album van frontman Ed Wynne is er alweer een nieuw album klaar van Ozric Tentacles, de legendarische psychedelische spacerockband uit de UK. Wynne vond inspiratie voor Space For The Earth toen de wereld onder de lockdown een hele tijd de adem inhield en de natuur op sommige plekken vrij spel kreeg. Zelf gaf Wynne vrij spel aan een hele reeks bekende gezichten: Silas Neptune, Gracerooms en Joie Hinton op synths, drummers Balázs Szende en Nick Van Gelder, Champignon op fluit en percussionist Paul Hankin. Wie de bandbezetting omzet in getallen, weet al dat Space For The Earth meer een psychedelisch synth-album is geworden dan een album met een klassieke (space)rockbezetting. De hoofdrol is duidelijk voor alles met witte en zwarte toetsen. Als er één track is die er een beetje bovenuit steekt, dan misschien wel Harmonic Steps. Wie al vertrouwd is met het eerdere werk van deze band, zal meteen mee kunnen trippen op Space For The Earth." (Rockportaal)
In het kader van het 40 jarig jubileum van de groep in 2006 nieuw gemixt en gemasterde versies van 34 songs op 2 CD's. Nooit klonken klassiekers als "Light My Fire", "The Unknown Soldier", "L.A. Woman" en "Riders On The Storm" beter. Met ook nog een rijk met foto's geïllustreerd boekje.
"Amorphous Androgynous is het psychedelische alter ego van het elektronica-duo Future Sound Of London. We kondigden toen al We Persuade Ourselves We Are Immortal aan, een samenwerking van de heren Brian Dougans en Garry Cobain met niemand minder dan Peter Hammill. Het blijkt een 40 minuten durend prog-space-rock-conceptalbum, waarop naast Hammill een karrenvracht andere artiesten aan meewerken, zoals ook Paul Weller, gitarist Ray Fenwick (o.a. Tee-Set, After Tea en Forcefield) en saxofonist Brian Hopper (Caravan, Soft Machine), alsmede een groot koor en uitgebreide strijkerssectie. We Persuade Ourselves We Are Immortal is zo'n album waarbij je meteen bij de eerste minuten hoort dat er iets bijzonders staat te gebeuren: je hoort het aan de manier waarop het titelstuk opbouwt. Hammill valt uiteindelijk in met zo'n mensheid-beschouwende tekst waarvan er vele zijn te vinden in zijn meer dan 5 decennia omspannende oeuvre." (Xymphonia)
"Het is altijd maar de vraag of een band die een compleet album van een ander covert leidt aan creatieve armoe of juist in een creatieve piek zit. Waarom zou je tenslotte iets gaan naspelen wat er al is, tenzij je daar iets speciaals aan kan toevoegen? Mercury Rev blijkt een creatieve piek te pakken te hebben en heeft het album The Delta Sweete van Bobbie Gentry onder handen genomen. Bobbie Gentrys The Delta Sweete Revisited is een vrij curieus geheel geworden. Curieus maar fantastisch. Mercury Rev heeft hier iets weten te maken dat twee kanten op werkt. Wie The Delta Sweete nog niet kent, zal er na het horen van deze plaat ongetwijfeld kennis van willen nemen. Wie die plaat wel kent, krijgt een erg smakelijke variant voorgeschoteld die alleen in titel echt lijkt op wat men al kent maar wél vanuit hetzelfde gevoel is vertrokken. Een evenwichtsoefening die op papier onmogelijk lijkt, maar in de praktijk fraai is geslaagd." (writteninmusic.com)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
