Fado muziek op z'n best, op 4 cd's
Prachtige Fado muziek. 4 cd's.
"De muziek van de Portugese zangeres was al geen zuivere fado meer, maar op "Terra Da Luz" gooit ze muzikaal alle remmen los. Begeleid door een keur aan muzikanten, onder wie pianist Tiago Machado (bekend van de eerste albums van Mariza) en haar vaste begeleider Ramón Maschio op gitaar, heeft ze 12 nummers opgenomen die in eerste instantie niet op fado lijken. Geen guitarra en pling-plong op het eind maar een haast internationaal geluid. Hier doemt de val van de overproductie op. Nog meer strijkers, nog meer blazers? Maar ze heeft het betrekkelijk eenvoudig gehouden. Hoewel haar stem meer dan op andere CD's door de nummers glijdt, zorgen de muzikanten voor het tegengeluid. Minimalistisch, puntig en soms hoekig vullen ze elkaar aan. Hier verloochent ze haar afkomst niet. Ze is een van de boegbeelden van de nieuwe fado, de meer muzikale stroming waar fadista en muzikanten elkaar aanvullen en versterken. De stijl is hetzelfde, de muziek heel anders." (Philip Nijman, Heaven; cijfer: 8)
Het repertoire van de Portugese zangeres is voor deze 3-CD-compilatie onderverdeeld in drie groepen, waaronder meer traditionele fado's en getoonzette gedichten. Op de derde schijf 'Ideal', staan o.a. interpretaties van liederen van Leo Ferré en Joni Mitchell. Ook zijn er drie niet eerder uitgebrachte stukken op deze CD-set te vinden. Op woensdag 27 maart 2014 concerteert Branco in het Muziekcentrum in Enschede.
"Mariza is boven alles een fado-zangeres, maar ze laat zich daarbij wel beïnvloeden door de tijd dat ze in Brazilië woonde. Ze is erg succesvol en daarnaast is ze live een lust voor oog en oor. Op deze DVD staat een concert opgenomen in 2008, tijdens de tour n.a.v. "Terra". In een ronde zaal met een rond podium in het midden speelt ze vooral nummers van "Terra" aangevuld met klassiekers als "Primavera" en "Barco Negro". De stem van Mariza is bijna onbeschrijfelijk goed; vol, warm en vol emotie. Dat de emoties niet gespeeld zijn blijkt wel bij het prachtige "Tasco Da Mouraria", waar Mariza een traantje wegpinkt. De band die haar begeleid bestaat ook uit alleen maar jonge en oudere topmuzikanten die vol overgave spelen en dat is duidelijk te horen. Naast het concert van zeventig minuten staat er op de dvd een documentaire Mariza and the story of fado. Dit is een BBC-documentaire en dus van hoge kwaliteit, het vertelt mooi over de achtergrond van fado." (Paul Büch, Mpodia)
"Joana Amendoeira is een nieuw talent binnen het fadocircuit. Reeds op 12-jarige leeftijd deed zij mee aan een van de bekendste fadowedstrijden voor amateurs in Portugal, de Grande Noite Do Fado. Toen al kreeg ze goede kritieken. Nu reist ze de hele wereld rond, van Japan tot Nederland. Amendoeira's stem wordt wel beschreven als een perfecte harmonie van gevoel en sensualiteit. Luisterend naar het timbre valt het lichte snelle vibrato op. Anders dan Cristina Branco of Teresa Salgueiras die met hun etherische stemgeluid de luisteraars kunnen vervoeren naar een droomwereld vol melancholie, sprankelt Amendoeira's stem als een goede fles champagne. Ondanks haar jonge leeftijd heeft de zangeres al diverse albums op haar naam staan: Olhos Garotos (1998), Aquela Rua (1999) en Joana Amendoeira (2003). Het album Ao Vivo Em Lisboa bevat een live-concert gegeven op 17 november 2004 in Lissabon. Geen revolutie binnen het fadocircuit, wel een frisse wind." (Muziekweb)
De Portugese zangeres Cristina Branco zou tijdens haar Nederlandse tour in 2020/2021 ook Enschede aandoen. De concerten zijn helaas uitgesteld, maar haar nieuwe cd 'EVA' is inmiddels verschenen. "EVA' is een mix van fado, jazz, wereldmuziek en pop. Een zeer persoonlijk album, waarvoor Branco een clubje bevriende tekstschrijvers zelfs inzage gaf in haar dagboeken. ,,Ik schrijf elke dag. Ik moet naar mijn woorden kijken om mijn gedachten op een rij te kunnen zetten en te reflecteren. Als ik schrijf, heb ik geen psycholoog meer nodig, zegt Branco." (AD)
Tijdens de 6 optredens in Nederland, december 2016, vertolkte de Portugese zangeres al repertoire van deze toen nog niet verschenen dubbel-CD. Ze overschrijdt elke muzikale grens: van fado naar Portugese folklore, Argentijnse tango en Arabisch getinte muziek. "Waar het merendeel van de grote fadozangeressen geen muzikaal geschoolde achtergrond heeft, is dit bij Pontes hoorbaar anders. Spatzuiver, een enorm bereik van diep tot zeer hoog. De titel "Peregrinaçao" (Pelgimstocht) lijkt treffend gekozen; dit is inderdaad een ware muzikale zoektocht, van continent naar continent. Afwisseling is er meer dan genoeg, van klein gezongen stukken tot bijna bombastisch gebrachte nummers. Daar waar Pontes 25 jaar geleden door toevoeging van meer instrumenten en pop- en jazzinvloeden een van de fadovernieuwers was, brengt ze nu klassiek getinte liederen met een spannende, dramatische twist langs de randen van de fado. Gebleven is de intensiteit waarmee ze haar muziek zelf beleeft en brengt." (Jan Piet Hartman, Jazznu.com)
"Fadozangeres Misia heeft een moeilijke periode in haar leven achter de rug. Zij ziet haar nieuwe cd als een soundtrack van die periode, waarin we hemel en hel tegenkomen, hardheid en passie. Zij voelt zich nu vrijer in haar muziek: "this album includes fado music, but it is not an album of fado. Pura Vida is full of gaps, rough edges and sometimes a little `silk, velvet and wool'. The Portuguese guitar is Heaven and the electric guitar Hell." Een opmerkelijke, maar fraaie plaat." (musicwords.nl)
25 years after the release of her first album, Mísia has become one of the most international of all Fado singers, with a dozen albums and many live performances that have conquered music fans all over the world. This double album brings together all of her own favourites from a 25-year recording career. (Warner Music)
"Het album begint meteen prachtig met "Cigana Do Norte", dat zij samen met haar grote vriend/muzikale mentor Fernando Lameirinhas schreef. Mede van zijn hand komt ook het mooie duet dat Daisy met Stef Bos zingt, "Abraça-Me/Omhels Me Dan", dat Fernando eerder samen met BLØF opnam. Amélia Muge schreef voor Daisy "O Fado Sem Lisboa" en samen met José da Ponte het voor Daisy toepasselijke "Fado Holandês". Mafalda Arnauth leverde haar de schitterende, gevoelige ballad "Lembrar", één van de hoogtepunten. Tiago Machado schreef samen met Joaquim Pedro Gonçalves het fraaie "Menino Do Accordeão", waarbij (gast)saxofonist Henk van Twillert het nummer extra (klank)kleur geeft. Een mooi eerbetoon aan José Alfonso is de geweldige versie van zijn "Teresa Torga" die we op het album aantreffen. De toekomst ziet er hoe dan ook zeer zonnig uit voor Daisy want vooral haar (eigen) songs "Abram As Portas Do Fado" en "Rosa", het onbetwiste hoogtepunt van het album, smaken absoluut naar meer!" (Robert Schuurman, WrittenInMusic)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
