Deel uitmakend van de Aangenaam Klassiek-campagne 2014: "In 2013 won het Van Baerle Tio een Edison voor de debuut-CD met werk van Saint-Saëns, Loevendie en Ravel. De jury prees de fijnzinnigheid in het samenspel en de grote mate van technische beheersing die "het beluisteren tot een feest maken". Voor de opvolger richtten violiste Maria Milstein, pianist Hannes Minnaar en cellist Gideon den Herder zich op de sprankelende Pianotrio's van Mendelssohn. Inclusief een bonus-CD met de nimmer uitgegeven en opgenomen eerste versie van het Eerste pianotrio, Op. 49." Tevens een Luister-10, jan/feb 2015: "Als trio opereren ze als hechte eenheid. Dat verloopt ingetogen - mooi zacht, of sprankelend uitgelaten in altijd homogene klankschoonheid. Bijzonder is de toevoeging van de vroege versie van het eerste pianotrio. Mendelssohn herschreef het werk tot de definitieve versie met gebruikmaking van het thematisch materiaal, maar maakte de structuur hechter en offerde daar een paar prachtige passages voor op." (Hans Quant)
"Celliste Camille Thomas (Parijs, 1988) en pianiste Beatrice Berrut (Genève, 1985), twee artiesten met ieder een goed gevulde prijzenkast, hebben elkaar gevonden in hun liefde voor Russische muziek. Met de CD "A Century of Russian Colours" omspannen ze de 20ste eeuw. Daarin haakte Sergej Rachmaninov naar de Romantiek, verkende Dmitri Kabalevski zijn ruige kant en schreef Lera Auerbach 24 preludes voor cello en piano. Die laatste componiste, geboren in 1973 in de Oeral, werd opgeleid aan de Juilliard School in New York maar ondanks haar compositielessen van Milton Babbitt klinken haar preludes zo Russisch als die van Sjostakovitsj. In handen van Thomas en Berrut krijgen de muziekstukken een organisch ademende uitvoering. Als de cello van Camille Thomas ruimte nodig heeft om een toon te laten opbloeien, is het alsof Beatrice Berrut zich even schuil houdt en aandachtig toekijkt. Het lijkt het begin van een gelukkige relatie." (Biëlla Luttmer, Volkskrant; waardering: 5 uit 5 sterren)
"Felix Mendelssohn was de meest zonnige van de romantische componisten. Hij leek wel de vleesgeworden voorspoed. Opgroeiend in een welgestelde en cultureel ontwikkelde familie, verkeerde hij al op jonge leeftijd met grootheden als Goethe. Verder was hij begenadigd met een uitzonderlijk vroegrijp talent. Toch had al dit geluk ook een schaduwzijde. Toen zijn geliefde zuster Fanny overleed, was hij zo ontdaan dat hij de klap niet te boven zou komen. Over Felix en Fanny is veel geschreven, maar over hun broer Paul en zuster Rebecka horen we veel minder. Toch waren ook zij talentvolle musici. Zo was Paul een uitstekend cellist, die echter een loopbaan als bankier verkoos. Voor hem schreef Mendelssohn ondermeer dzijn Eerste cellosonate en de Variations concertantes. Deze werken zijn te beluisteren op dit album van Mischa Maisky en pianist Sergio Tiempo. Het bevat o.a. ook de Tweede cellosonate en enkele Lieder ohne Worte." (HJ, Muziekweb)
Dubbele 9 (voor uitvoering en registratie) op ClassicsToday: "he Beethoven piano trios have been at the hub of the Beaux Arts Trios repertoire throughout its long history. Despite a series of personnel switches, the groups approach to Beethoven has remained outstandingly consistent for more than 40 years. The first-ever Beaux Arts Beethoven set is available in Philips The Early Years series (ook te vinden in onze collectie, HB). It was produced during the mid-1960s and did not include transcriptions of the Op. 20 Septet or Second symphony. When Isidore Cohen replaced violinist Daniel Guillet in 1968, the group (which also included the pianist Menahem Pressler, founder and longest serving member of the ensemble, and cellist Bernard Greenhouse) would not return to Beethoven for another decade. The trios next traversal, heard here, was recorded between 1979 and 1983. (A) magnificent cycle. A decade later, these superb interpretations havent been superseded." (klik op link voor complete tekst)
"In de late 18de en de vroeg 19de eeuw was de pianotrio eigenlijk een soort pianosonate met begeleiding van een viool en een cello, waarbij de pianopartij meestal wat moeilijker was. Dit alles begon te veranderen onder de invloed van Beethoven. Niet alleen kregen drie partijen een gelijkwaardige rol, maar ook de opbouw van het pianotrio emancipeerde van een driedelig naar een vierdelig werk, vergelijkbaar met de symfonie of het strijkkwartet. In 1827 schreef Franz Schubert twee pianotrios: het Trio in Bes (D.898) en het Trio in Es (D.929). De beide trio's zijn op cd uitgebracht in een uitvoering van Jos van Immerseel (fortepiano), Vera Beths (viool) en Anner Bylsma (cello)." (Muziekweb)
Op 18 november 2012 speelt het Valerius Ensemble Weinbergs Pianokwintet Op. 18 in het Muziekcentrum, Enschede. "The absurdity of Weinberg's neglect in Western Europe is underlined by his Piano Quintet, surely as brilliant and memorable as any written in the genre. No listener can be surprised at its wartime provenance, yet there are many pages of presumably ironic light-heartedness and military eupepsia to balance the air of gloom and introspection. It is impossible not to be reminded of Shostakovich by Weinberg's music. Yet his voice is as unique as that of his friend. The Cello Sonata is more melody-led, and a bit more optimistic, perhaps reflecting the Khrushchev Thaw that had taken place after Stalin's death - something that led to Weinberg's release from prison, where he was being held on charges of "Jewish bourgeois nationalism". The performers are uniformly impressive, matching technique with expressiveness. Sound recording is very good." (Musicweb International; voor complete tekst, klik op link)
Zonnige en geurende berkenbossen. Het betoverende mysterie van ijsbloemen op de ruiten. Zomertijd op onze datsja. Herinneringen aan onze kindertijd in de Sovjetunie, nu ruim vijftig jaar geleden. Dezelfde nostalgie voelen wij bij de Russische Romances. De liederen die in uitvoering van legendarische zangers als Fjodor Sjaljapin, Sergej Lemesjev en Ivan Kozlovski uit de radio klonken in de krappe, vaak communale, woningen waarin wij in Moskou opgroeiden. Dit alles heeft onze harten veroverd en ons deels gevormd. In onze jeugd waren muziek en poezie het eten en drinken van onze culturele opvoeding in de Sovjetunie. Ze gaven kleur en betekenis aan het armoedige bestaan van vele, vele Russen. Samen met de overweldigende Russische natuur vormden zij in onze atheïstische Sovjettijden een soort religie. (...) Uit: Toelichting op het programma van deze CD, door Dmitry Ferschtman & Mila Baslawskaja. (Boekje bevat Nederlandse vertalingen van de Russische gedichten.)
Violinist Terje Tonnesen wonderfully captures the precise mixture of rustic charm and sophisticated virtuosity necessary to allow this music to both touch the heart and engage the mind. Einar Henning Smebye proves a natural Grieg pianist, conveying the music's moodiness and playfulness with equal agility. Simax's recording, though a bit over-bright, creates an ideal balance between piano and violin. --Victor Carr Jr., ClassicsToday.com
Op 4 februari 2016 is het duo Krijgh & Amara te bewonderen in het Muziekcentrum in Enschede: Op 4 februari 2016 is het duo Krijgh & Amara te bewonderen in het Muziekcentrum in Enschede: "De jonge Nederlandse celliste Harriet Krijgh verovert met rasse schreden de klassieke-muziekwereld. Ze won diverse competities in binnen- en buitenland, zoals het Prinses Christina Concours, en ontving in 2012 de Publieksprijs tijdens de Amsterdamse Cello Biënnale. De Russische pianiste Magda Amara is evenzeer een jong talent. Haar concertpraktijk als soliste en kamermusicus kamermuziek is haar grote liefde bracht haar al in talloze Europese muziekcentra. Samen namen deze musici in 2013 de cellosonates van Brahms op voor het label Capriccio, waarvoor hun veel lof werd toegezwaaid. Een Duitse recensent schreef: Ze vormen een geweldig team, dat muziek maken in een betoverende dialoog verandert van zacht en zangerig tot uitgelaten en aangrijpend."
"In januari 2018 krijgt Maria Milstein (32) de prestigieuze Nederlandse Muziekprijs. Wie deze CD beluistert, begrijpt dat onmiddellijk. De violist is een grote persoonlijkheid, met een toon die je direct herkent. Die klinkt naar weemoed, diepzinnigheid, iets kwetsbaars wat doet denken aan de jonge Yehudi Menuhin. Hier gaat ze op zoek naar de compositie die model stond voor de raadselachtige Sonate de Vinteuil uit Prousts À la recherche du temps perdu. Ze vindt de noten in sonates van Debussy, Saint-Saëns en Pierné, en in liedbewerkingen van Reynaldo Hahn, die een liefdesrelatie had met Proust. Er is hier nog een attractie: Milsteins zus, pianist Nathalia. De twee lijken, net als op de hoes, uit één lichaam gegroeid, met één solide hartslag, één ademhalingssysteem en eenzelfde muzikale wendbaarheid. Technische beperkingen hebben ze niet. De zussen kunnen zich helemaal vrij voelen om zo snel en zo zacht te spelen als ze zelf willen. Het resultaat is adembenemend." (Biëlla Luttmer, Volkskrant; 5 uit 5 sterren!!)
Winnaar Edison Klassiek 2013, categorie 'Het Debuut': "Het Van Baerle Trio bestaat uit drie jongen musici: pianist Hannes Minnaar (1984), violiste Maria Milstein (1985) en cellist Gideon den Herder (1986) leerden elkaar kennen op het Conservatorium van Amsterdam, waar ze vanaf 2004 met tussenpozen samenspeelden. In 2008, toen ze werden toegelaten tot masterclasses van Menahem Pressler, werd de samenwerking intensiever. 'Pressler maakte ons duidelijk wat kamermuziek spelen op het hoogste niveau inhoudt: naar elkaar luisteren, elkaars partijen door en door kennnen, altijd het beste van elaar verlangen en het vinden van een gemeenschappelijke gedachte en emotie, die het beste uitdrukking geeft aan de muziek'. Uit de uitvoeringen van Frans en Nederlands repertoire op dit debuut klinken spelplezier, energie en professionaliteit. De fijnzinnigheid in het samenspel en de grote mate van technische beheersing maken het beluisteren tot een feest. Ook de kwaliteit van de opname is voortreffelijk." (Astrid in 't Veld)
