"Vader en zoon Ferrabosco, beiden zijn van Italiaanse afkomst, hun werkterrein was Londen (junior is waarsch. in Greenwich geboren - HB). Beiden danken hun faam vooral aan hun instrumentale muziek. Hier horen we werk van de zoon; op en top Engelse muziek voor gambaconsort. Ferrabosco hield er van zijn muziek volledig dicht te stoppen. Vooral in de In Nomines en Fantasias gaat hij tot het uiterste. De stemmen krullen door en over elkaar en het is een heksentoer om iedere stem goed te volgen. Je moet van zeer goeden huize komen om deze muziek op genietbare manier te spelen. Maar Jordi Savall en zijn gambisten draaien er hun hand niet voor om. Knap dat ze van zon notenbrij toch steeds spetterende muziek weten te maken, zonder dat je ook maar een moment het idee hebt dat er een kunstje wordt opgevoerd. Zelfs de meest geoefende oren zullen iedere keer weer nieuwe dingen in de muziek horen. Dat is de verdienste van Ferrabosco, maar vooral ook van Jordi Savall en zijn ensemble." (Marcel Bijlo, Klassieke Zaken)
Jakob Lindberg (geboren 16 oktober 1952) is een Zweedse luitist , die solo optreedt, in kleine en grote ensembles, en ook opera's regisseert, met behulp van instrumenten uit de luit- en gitaarfamilies. Hij staat bekend om de allereerste opname van de Complete Solo Lute Music van John Dowland en voor het opnemen van nooit eerder opgenomen muziek, met repertoire dat teruggaat tot de renaissance. Voor dit album dook hij in Schotse en Franse luitboeken uit de renaissance en de barok.
Countertenor Andreas Scholl studeerde o.a. bij Rene Jacobs. Na zijn studie won hij diverse prijzen en maakte veel opnames met o.a. William Christie, Philippe Herreweghe en John Eliot Gardiner. Op deze CD zingt hij repertoire uit de Engelse late renaissance dan wel vroege barok, begeleid door luitist Andreas Martin. Opgenomen zijn liederen van John Dowland, Thomas Campion en anonieme folksongs. (naar Muziekweb)
De bloeitijd van de luit ligt zo in de 16e en 17e eeuw, waarbij het hoogtepunt rond 1600 moet worden gesitueerd, toen John Dowland het hele Europese continent in tranen bracht met zijn immer populaire Flow My Tears. De moderne gitaar heeft binnen de klassieke altijd moeite gehad om zich aan zijn rol als begeleidingsinstrument te ontworstelen. Gitaristen als de legendarische Andrés Segovia, Julian Bream en John Williams speelden daarom vaak arrangementen naar bijvoorbeeld sonates van Scarlatti of Iberia van Albéniz. Gelukkig heeft de emancipatie van dit instrument ook nieuw repertoire gebracht. Denk bijvoorbeeld aan de prachtige Nocturnal van Britten, bestaande uit een reeks variaties over een melodie van (hoe zou het ook anders) Dowland. (Muziekweb)
Sylvius of Silvius Leopold Weiss (Grottkau, 12 oktober 1687 - Dresden, 16 oktober 1750) was een Duits componist en luitspeler. Hij is geboren in het tegenwoordige district Brzeg in Zuid-West-Polen als zoon van Johann Jacob Weiss, die eveneens luit speelde. Hij diende aan de hoven van Breslau, Rome en Dresden. (...) Weiss geldt als een van de bekendste en technisch beste luitspelers van zijn tijd. Hij componeerde ongeveer 600 stukken voor zijn instrument. Veel van zijn werken zijn gegroepeerd in Sonates (maar niet gebaseerd op de klassieke sonatevorm) en Suites, die hoofdzakelijk bestaan uit barokdansen.
Weiss, een vriend en vrijwel exacte tijdgenoot van Bach, is een van de hoogst aangeschreven componisten op het gebied van werken voor luit. Nigel North is al sinds de late jaren '70 een breed gewaardeerd meester op dit instrument. "Weiss may be signalling his approval from above if he can hear the controlled quasiimprovisational way in which North approaches his music, elegantly in style and with repeats embellished imaginatively and in impeccable taste", schreef Gramophone over een eerdere opname van Weiss' muziek door North.
In juni 1998, in een oud Groninger kerkje, maakten Ronald Moelker (blokfluit) en Michiel Niessen (luit, theorbe) deze opname met bekende 17de eeuwse melodieën. Inspiratiebron was de bundel met thema's en variaties van de Utrechtse blokfluitist Jr. Jacob van Eyck: "der Fluyten Lusthof" (Amsterdam, 1644 en 1655). Aangespoord door Van Eyck's variaties maakten ze een mix van eigen improvisaties en uitgeschreven omspelingen over enkele van deze thema's. Ook gebruikten ze werk van Nicolas Vallet en John Dowland.
De Italiaanse componist Ottorino Respighi (1879-1936) maakte drie orkestrale suites die opgebouwd waren uit Italiaanse en Franse werken voor luit uit de laat-Renaissance en vroeg-Barok. Hij noemde deze suites 'Antiche danze ed arie'. O'dette voert hier de stukken uit waaruit die suites zijn opgebouwd.
"De composities van Francesco da Milano (1497-1543) horen tot de vroegste neergeschreven muziek voor de luit, maar dat wil niet zeggen dat ze primitief zijn. Integendeel. Het is verbluffend wat een rijke polyfonie deze meester uit de Renaissance, bijgenaamd il divino, uit zon ogenschijnlijk eenvoudig tokkelinstrument weet op te rakelen." (Frits van der Waa, Volkskrant)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
