Catalogus

Genesis 1757: seven string quartets Op. 5 (Casal Quartett) (2014)

"Musicologen steggelen al lang over de ontstaansdatum van de Strijkkwartetten Op. 5 van Franz Xaver Richter. Stammen ze uit 1768, het jaar van de eerste druk, of waren ze er een decennium eerder ook al, zoals memoires van een collega-componist doen vermoeden? Het Casal Quartett zet in elk geval ferm '1757' op de buitenkant van de cd, samen met het woord 'Genesis'. Als ze echt zo vroeg zijn ontstaan, liep Richter voor op zijn twintig jaar jongere vakbroeder, de kwartettencomponist Haydn - want met de voorstadia van het genre hebben zijn kwartetten niets te maken. De vier instrumenten zijn gelijkwaardig en de muziek is uitgesproken klassiek, met veel expressie en verfijning, zij het zonder de dramatiek van de Sturm und Drang. Deze stukken verdienen een vaste plaats in het kamermuziekrepertoire. De uitvoeringen van het Casal Quartett, op ruisende historische instrumenten, onderstrepen dat." (Frits van der Waa, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)

Zemtsov Viola Quartet (2014)

Was op 2 april 2014 te gast in Vrije Geluiden: "Het Zemtsov Altvioolkwartet bestaat uit vier leden van een bijzondere altvioolfamilie: vader Mikhail, moeder Julia, dochter Dana en oom Alexancer Zemtsov. Alle vier hebben ze bij dezelfde leraar, de grote Russische altvioolvirtuoos Michael Kubel, gestudeerd aan het Conservatorium van Maastricht." Deze debuut-CD beleefde zijn première op het ViolaViola altvioolfestival in Haarlem, 1 mei 2014. De arrangementen voor vier altviolen zijn van de hand van Evgeni Zemtsov, vader van Mikhail.

The Complete String Quartets (The Angeles String Quartet) (2004)

Dubbele 10 voor zowel uitvoering als geluidskwaliteit) op Classics Today: "The Angeles String Quartet plays with far more vigor and passion than Decca's Aeolian or Naxos' Kodaly quartets, and with a richer, fuller sound than the otherwise excellent Tatrai Quartet on Hungaroton. They offer plenty of rhythmic energy, but never at the expense of the long line and a fine singing tone. In short, this set belongs in the collection of anyone who loves Haydn, chamber music in general, or string quartets in particular, and it's all been recorded with immaculate balances, a fine sense of presence, and genuine tonal warmth. We can only pray that it remains available long enough for music lovers to take note. Outstanding!" (klik op de link voor de complete tekst)

Anner Bylsma plays Boccherini (Anner Bijlsma) (2010)

Handzaam boxje met daarin vijf CD's met werken van een van de beroemdste componisten voor cello, gespeeld door de legendarische Nederlandse cellist Anner Bijlsma. De eerste twee bevatten de celloconcerten en sinfonia's van Boccherini die Anner Bijlsma (die zijn naam internationaal laat spellen als Bylsma) eind jaren '80/begin jaren '90 opname met het ensemble Tafelmusik. Dan een CD met cellosonate's en fuga's voor twee cello's, in 1992 opgenomen met collega-cellist Kenneth Slowik en fortepianist Bob van Asperen (de laatste twee verzorgen het basso continuo-spel bij de sonates). De laatste twee CD's bevatten opnamen uit 1977: de kwintetten, gespeeld met o.a. de Kuijken-broers, plus nog wat sonates.

Goldberg-Variaties - Versie voor 2 viola da gamba's (Strauf (2009)

"De Goldbergvariaties, geschreven voor klavecimbel, hebben in de loop der tijd al heel wat gedaantewisselingen ondergaan. Hier horen we ze in de handen van de gambisten Silke Strauf en Claas harders - en ze klinken of het zo hoort. Er zijn natuurlijk wat mutaties aangebracht, dat was onvermijdelijk gezien de verschillen in speeltechniek tussen klavier en strijkinstrumenten. Maar er is ook winst: een strijker is in staat tonen langer aan te houden, waardoor akkoorden (en vooral dissonanten) aan belangwekkendheid winnen. Een leuke extra variant is gelegen in de enkele momenten waarop de spelers kiezen voor pizzicato: dan veranderen de gamba's ineens in een heel wonderlijk, fluwelen alternatief voor het klavecimbel. De elegantie, de sonoriteit en het stijlbesef waarmee Strauf en Harders dit repertoire verder benaderen zijn welhaast boven kritiek verheven: een aanwist in de rijke Goldberg-discografie." (René de Cocq, Luister; waardering 5 uit 5 sterren voor uitvoering (en 4 voor registratie))

Concerts à deux violes esgales (Kuijken & Savall) (2011)

Luister-10 nov./dec. 2011 "Twee gedreven gambisten maken van deze opnamen een muzikaal monument van grote allure." (René de Cocq) Heruitgave van albums uit 1976 en 1992. Maar nu als dubbelaar en geremasterd voor multi- en stereokanaals SACD (hybride, dus met gewone CD-laag). En, zoals gebruikelijk bij Savalls Alia Vox, met prachtig, uiterst informatief boekwerkje. "Sieur de Sainte-Colombe heet de dubbel-SACD van de gambaspelers Wieland Kuijken en Jordi Savall, naar de bijnaam van een wat raadselachtige componist. Door zijn leerling Marin Marais werd hij geëerd met een prachtige Tombeau pour Monsieur de Sainte-Colombe; Kuijken en Savall geven nu hun eigen eerbetoon. Ze bespelen beiden een viola da gamba met zeven snaren, waarmee Sainte-Colombe experimenteerde om de toonomvang van het gewoonlijk zessnarige instrument uit te breiden. Hij schreef vele Concerts à deux violes esgales. Uit de selectie die Kuijken en Savall hier laten horen blijkt de avontuurlijke geest van deze meester." (Klassieke Zaken)

String Quartets (Alban Berg Quartett) (1993)

Delius; Elgar: String quartets (2017)

"De fraaie evergreens die je soms van Delius hoort (On hearing the First Cuckoo in Spring, A Walk to the Paradise Gardens) smaken naar meer. Zijn banden met Frankrijk, Duitsland en Scandinavië klinken door in zijn werk. Dat geldt zeker voor dit strijkkwartet uit 1916, waarin invloeden van Debussy, Mendelssohn en Engelse volksmelodiek leiden tot een meesterlijke, heel persoonlijke en harmonisch interessante reflectie van de Eerste Wereldoorlog. Het tweede deel (Scherzo) stamt uit 1888. Hoogtepunt is het derde deel, Late swallows, een prachtige, langzame overpeinzing. De CD bevat ook vroege versies van het openingsdeel en Late Swallows; vooral die laatste is een ware ontdekking. Iets populairder op 't continent is Edward Elgar, maar ook diens strijkkwartet uit 1919 hoor je maar zelden. Veel te zelden, blijkt uit de gepassioneerde en tegelijk diep inzichtelijke vertolking van dit emotionele werk door het magische Villiers Quartet. Een CD die uw muzikale horizon kan verbreden." (Gerard Scheltens, Klassieke Zaken)

Debussy; Ravel: String quartets (1988)

"These are fresh and musically felt performances by the Fairfield Quartet and they certainly do not stand in the way of the music so that there is much to enjoy." (Christopher Headington, Gramophone)

Sonatas for two violins (2020)

"Voor het aanstormende violistenkoppel Maria Milstein en Mathieu van Bellen staat niet virtuositeit voorop maar het creëren van adembenemende landschappen en spannende verhalen. Dat is hun zonder meer gelukt, al speelt virtuositeit evengoed een rol van betekenis speelt in deze bevlogen uitgevoerde vioolduetten, die allemaal gecomponeerd zijn in ruwweg de eerste helft van de vorige eeuw. In de sonate die Henryk Górecki op zijn 24ste schreef, toont hij zich al een liefhebber van het contrast tussen wrange, drammende klanken en vrijwel totale kaalslag. Ook Prokofjev laat de twee violen graag botsen, maar doet dat speels en inventief. (...) De verbluffende troef in het pakket is de sonate van viooltovenaar en meestercomponist Eugène Ysaÿe, die van een plus een vier maakt door de twee violen welhaast te laten klinken als een compleet strijkkwartet, dankzij vele dubbelgrepen, maar in het tweede deel opeens ook als een glasharmonica." (Volkskrant)

String Quartet ; String Quintet (1996)

Ethel Mary Smyth (18581944) is geen doorsnee vrouw uit de Victoriaanse periode. De Britse Smyth doorbreekt allerlei stereotypen en vooroordelen en bouwt eind 19e - begin 20e eeuw een carrière op als professioneel componist, dirigent en auteur; een tijd waarin vrouwen hoofdzakelijk als amateurmuzikanten werden beschouwd en vrouwelijk auteurschap al helemaal niet werd aangemoedigd. Smyth neemt korte tijd ook een actieve rol op binnen de Britse Suffragette-beweging. Daar maakt ze vooral naam als vertrouweling van Emmeline Pankhurst en als componist van The March of the Women (1911), dat het tot strijdlied schopt van de Britse strijdsters voor vrouwenrechten. Smyths bekendste werken als componist buiten de feministische beweging zijn haar opera The Wreckers (1902-1904) en haar mis Mass in D (1891). Ze wordt ook nu nog, meer dan zeventig jaar na haar overlijden, beschouwd als Englands finest female composer". (Bron: Rosa, kenniscentrum voor gender en feminisme) Zie ook: www.ethelsmyth.org

Dancers on a plane; The Ramanujan notebooks; Movement (1995)

De eerste cd van het Britse Duke Quartet werd genomineerd voor het beste debuut van 1994 van de Cannes Classical Awards. Ook hun tweede cd, met werken van de jonge Britse componist Kevin Volans, mag er wezen. Volans werd geboren in Zuid-Afrika en verwerkt in zijn muziek elementen uit de Afrikaanse volkskunst: naast het Duke Quartet horen we ook nog geluiden uit het Afrikaanse landschap en het dagelijks leven: een fascinerend klankbeeld. (Muziekweb)