"Zoals het soefisme aanspoort tot eenheid en harmonie, en oosters en westers gedachtegoed met elkaar verbindt, zo omarmen traditionele Perzische muziek en Johann Sebastian Bach elkaar in dit programma. Samen met de Iraanse zangeres Haleh Seyfizadeh, de Iraanse tarspeler Ali Ghamsari, de Nederlandse theorbe-virtuoos David Mackor en de Canadese sopraan Elisabeth Hetherington, brengt het Nederlands Blazers Ensemble een oriëntaalse Bach in innige omhelzing met oude Perzische muziek ten gehore. De verbindende muziek is van de hand van componist Mathilde Wantenaar, die zich onderscheidde tijdens de compositiewedstrijden van het NBE door diepgang en engagement. Opusklassiek.nl: ... een overrompelend, ja zelfs bijzonder opzienbarend programma dat niet alleen grenzen doet vervagen, maar dankzij zowel de uitmuntende als gedurfde instrumentale en vocale inbreng grandioze vergezichten oproept. Panoramas ook die een volkomen nieuwe wereld ontsluiten. (Website NBE)
Vóór 1840, door het huwelijk met de pianiste Clara Wieck het gelukkigste jaar in zijn korte leven, componeerde Schumann louter pianowerken. Maar het jaar 1840 bracht de ommekeer. Tijdens zijn eerste huwelijksjaar componeerde Schumann meer dan honderd liederen, vrijwel allen opgedragen aan zijn vrouw Clara. Uit dit jaar stammen eveneens zijn liederencycli, Dichterliebe (naar Heine), Liederkreis opus 24 (naar Heine), Liederkreis opus 39 (naar Eichendorf) en de uit acht liederen bestaande Frauenliebe und Leben (naar Aldelbert von Chamisso). De liederen beschrijven de loop van de liefde van de vrouw voor haar man, vanaf hun eerste ontmoeting. Op deze CD te horen in een arrangement voor sopraan en strijkkwartet: de Nederlandse Charlotte Margiono, naast haar zangpraktijk ook altvioliste, richtte haar eigen Margiono Quintett op met vier strijkers van het Concertgebouworkest.
Giora Feidman (Buenos Aires, 26 maart 1936) is een Argentijns-Israëlisch-Amerikaans klezmermuzikant en klarinettist. Feidman is zowel met Jiddische liederen als met Schubert groot geworden. In beide muziekstijlen voelt hij de aanwezigheid van een grote spirituele diepte en levenskracht. Dit project met de Duitse sopraan Katja Beer is een zoektocht naar een overeenkomstige muzikale uitdrukkingsvorm voor zowel Jiddische liederen als Schubertliederen.
"Vraag zangeres Klaartje van Veldhoven (1981) niet in welk muzikaal straatje ze zichzelf zou stoppen. Wie haar CD beluistert, hoort waarom. Deze 14 liederen voeren langs een wirwar van genres en stijlen. Van Veldhoven boekte drie dagen een studio, nodigde er muzikale vrienden uit die de kunst van het improviseren niet schuwen (waaronder haar partner Rembrandt Frerichs) en nam op waar ze zin in had. Niet alleen de muzikanten, ook de liedjeskeuze maakt duidelijk dat Van Veldhoven nu iets anders wilde dan alleen klassiek (waarin ze geschoold is). Hoewel werken van componisten als Telemann, Händel en Buxtehude het album een klassiek fundament geven, zijn hun uitvoeringen dusdanig bewerkt dat het label klassiek op z'n minst ter discussie staat. Structuren zijn omgegooid, er is ruimte voor improvisatie en allerhande niet-westerse klankkleuren. Bovendien worden de klassieken aangevuld met volksliedjes (zoals het Ierse Danny Boy), werk met eigen teksten en compleet vrije improvisaties." (Mathijs de Groot, Volkskrant)
OSVALDO GOLIJOVS FALLING OUT OF TIME FOR SILKROAD ENSEMBLE IS A MASTERPIECE AS INTELLECTUALLY STIMULATING AS IT IS EMOTIONALLY GRIPPING. IT CRACKS OPEN HOW WE EXPERIENCE TIME AND HOW THIS EXPERIENCE IS DISRUPTED BY GRIEF AND EVENTUALLY DISMANTLED BY DEATH. BASED ON DAVID GROSSMANS NOVEL/FABLE ON PARENTAL GRIEF OF THE SAME NAME, WHICH PUTS WORDS TO THE WORDLESS, GOLIJOVS FALLING OUT OF TIME PUTS SOUNDS TO THE WORDLESS WITH A DEEP SENSITIVITY TO LANGUAGE.
Aria's uit cantates van Johann Sebastian Bach, uitgevoerd door vier grote Nederlandse musici: Elly Ameling (sopraan), Han de Vries (hobo), Albert de Klerk (orgel) en Richte van der Meer (cello). De opnamen zijn gemaakt in 1983 in de Pieterskerk in Utrecht.
If Spanish music from the Renaissance has become increasingly appreciated in recent decades that from the turn of the 19th century remains a blur for many. Not so for Emilio Moreno who in addition to his musical expertise inthe Baroque and Classical, especially that gained through long association with the Orchestra of the 18th Century has become something of a specialist in the music of the Age of Enlightenment in Spain. Moreno has been combining Herculean labours transcribing the scores of tonadillas from two centuries past with bringing their populist texts and music to audiences of the 21st century both with singular success. (...)
"Behalve hedendaags componist is Michel van der Aa een moderne entrepreneur. Sinds vorig jaar voert hij het eigen label Disquiet, waarop nu de eerste DVD verschijnt. Op de DVD staat One, Van der Aa's multimediale kameropera uit 2002. Het is een successtuk dat door zijn enige soliste, sopraan Barbara Hannigan, inmiddels in twaalf landen op de planken is gebracht. Ondanks de titel speelt Van der Aa een spel van verdubbeling. We zien en horen de fenomenale Hannigan, terwijl de componist haar confronteert met haar alter ego dat zich meldt op een filmscherm. Zit ze verstrikt in een nachtmerrie? Is ze gespleten geraakt door schizofrenie? Een brekende tak levert het akoestische basismateriaal voor een opera die indruk maakt als metafoor van het meerduidige, eenmalige, kwetsbare leven." (Guido van Oorschot, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)
"Another of American iconoclast composer Harry Partch's rail-riding epic American travelogue pieces, cast for quartet by Ben Johnston and sung by David Barron. Partch himself was something of a vagabond and Highball is highly autobiographical. And, indeed, the text does describe impressions and snippets of conversations that Partch encountered during a 1941 rail trip from Carmel, California, to Chicago. From the strength and detail of the performance, this is music for which the group has an obvious affinity; perhaps it is the collective California connection, Kronos being rooted in the San Francisco Bay Area. It is hardly a conventional song cycle by any means, but it prefigures avant-rock figures Tom Waits and Captain Beefheart by some four decades in its sparse-yet-somehow-dense textures, abandon, and song-of-the-open-road texts. It's funny, it's serious, it's trenchant, it's absurd, and on this disc it's all performed with pitch-perfect spirit." (Daniel Felsenfeld, Strings Magazine)
"Moses-Ibn-Ezra geloofde dat God zo krachtig en oneindig is, dat Hij niet kan worden uitgelegd door de menselijke geest en slechts door metaforen omschreven kan worden. Dit gegeven loopt als een rode draad door zijn oeuvre heen en komt ook duidelijk naar voren in de gedichten die Castelnuovo-Tedesco eeuwen later uitkoos om op muziek te zetten. De componist Mario Castelnuovo-Tedesco (1895-1968) voelde zich waarschijnlijk verbonden met de poëet door hun gemeen- schappelijke religie en de gevolgen die de diaspora hen bracht. Hij werd in een Sefardisch Joodse familie geboren in Florence en werd een succesvol componist in Italië. Vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog deed de toenemende Jodenhaat hem naar Amerika emigreren, waar hij tot het einde van zijn leven bleef wonen. Zijn vriendschap met gitarist Andrés Segovia leidde tot een intensieve muzikale samenwerking en inspireerde hem om vele werken voor gitaar te componeren." (Website Synagoge Aalten)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
